اثربخشی رویکرد خانواده درمانی ساختاری مینوچین بر نگرش خیانت زناشویی مردان

پژوهش حاضر به منظور اثربخشی اثربخشی رویکرد خانواده درمانی ساختاری مینوچین بر نگرش خیانت زناشویی مردان اجراشد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از ۳۰ نفر از زوجینی که دارای تجربه روابط فرا زناشویی بودند که به مراکز مشاوره شهر زنجان در سال ۱۳۹۸ مراجعه کرده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش(هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس نگرش نسبت به خیانت زناشویی بوده است. جلسات آموزش خانواده درمانی ساختاری مینوچین به شیوه گروهی به صورت ۱۶جلسه درطی۲ماه و به صورت هفته ای۲جلسه و هر جلسه ۱۰۰دقیقه با استفاده از الگوی خانواده درمانی ساختاری برای گروه آزمایش برگزار شد، همچنین گروه گواه هیچ برنامه آموزشی دریافت نکرد. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد یافته های پژوهش حاکی از آن است نمرات نگرش به خیانت زناشویی مردان در گروه آزمایش نسبت گروه کنترل معنادار بوده است. بنابراین رویکرد خانواده درمانی بر نگرش خیانت زناشویی مردان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

رویکرد خانواده درمانی ، نگرش خیانت زناشویی ، مردان.