مریم حمیداوی - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگیهای محیط زیست دانشگاه علوم و تحقیقات خوزس
عبدالرحمن راسخ
مصطفی چرم
نعمت اله جعفرزاده

هیدروکربنها مهمترین آلوده کنندههای زیست محیطی ناشی از فرآیند حفاری چاههای نفت و گاز میباشند. ترکیبات هیدروکربنی از طریق سیال حفاری و سازندهای حاوی این ترکیبات وارد کنده های حفاری میشوند . در حفاریهای صورت گرفته درمیدان نفتی آزادگان که در جنوب غرب ایران- خوزستان قرار دارد، به دلیل اهمیت استراتژیکی منطقه و همجواری با تالاب هورالعظیم برای دفع کنده ها از سیستم تخلیه صفر استفاده میگردد. هدف از این مقاله بررسی میزان کل هیدروکربنهای نفتی(TPH) ناشی از کنده های پایه روغنی تولید شده از سیستم تخلیه صفر، پس از عملیات تثبیت و جامد سازی روی خاک منطقهِ دفع میباشد. نمونه برداری در دو عمق 20-0و40-20 سانتیمتری، از خاک منطقه دفع کنده های پایه روغنی جدید، خاک منطقه دفع کنده های پایه روغنی قدیمی و خاک منطقه شاهد انجام گرفت. نتایج آزمایشات نشان دادند که میزان TPHدر خاکهایی که به تازگی، کنده های پایه روغنی در آنها دفع شده است به طور معنی داری بیشتر از TPH موجود در خاکهایی است، که تقریبا شش ماه یا بیشتر از دفع کنده های پایه روغنی در آنها گذشته است. نتایج مربوط به دو عمق نشان دادند که با افزایش عمق میزانTPH در کلیه نمونه های خاک کاهش می یابد به جز در نمونه های خاک منطقه دفع کنده های حفاری پایه روغنی که به تازگی دفع شده اندکه با افزایش عمق میزان TPH نیز کاهش می یابد. همچنین با مقایسه TPH کلیه نمونه ها با مقدار استاندارد، مشاهده گردید که TPH در تمامی نمونه ها از میزان استاندارد کمتر میباشد.

کنده های پایه روغنی جدید، کنده های پایه روغنی قدیمی، خاک منطقه دفع، کل هیدروکربنهای نفتی، سیستم تخلیه صفر