مروری بر پیل های سوختی پلیمری

پایان­یافتن سوخت های فسیلی، آلایندگی زیست محیطی آن­ها و وابستگی شدید بشر به این نوع از سوخت­ها باعث شده تا تولید انرژی پاک و پایدار به یکی از مهم ترین مسائل در تامین انرژی آینده بشر تبدیل شود. این مسئله پژوهشگران بسیاری را بر آن داشته است که به­دنبال جست­وجوی منابع جدید و پایدار انرژی باشند. در کنار انرژی های خورشیدی، بادی، زمین گرمایی و زیست توده، انرژی حاصل از پیل­های سوختی نیز اهمیت فراوانی یافته است. پیل های سوختی فناوری جدیدی برای تولید انرژی هستند که بدون ایجاد آلودگی های زیست محیطی و صوتی، از ترکیب مستقیم بین سوخت و اکسنده، انرژی الکتریکی با بازدهی زیاد تولید می کنند. در حال حاضر، معروف ترین پیل سوختی، نوع هیدروژنی است که از واکنش بین هیدروژن و اکسیژن، آب، گرما و جریان برق تولید می شود. پیل های سوختی شامل سه بخش اصلی کاتد، آند و الکترولیت هستند. الکترولیت ها نقش مهمی در پیل سوختی دارند و اجازه عبور یون ها را با گزینش­پذیری لازم در پیل می دهند. در سال های اخیر، استفاده از پلیمرها به­عنوان الکترولیت در ساخت پیل های سوختی هیدروژنی متداول شده است که به پیل های سوختی پلیمری معروف هستند. با توجه به پیشرفت های انجام­گرفته در زمینه پیل های سوختی پلیمری و پلیمرهای خاص به­کاررفته در آن­ها، این مقاله قصد دارد به ساختار کلی پیل های سوختی هیدروژنی با تاکید بر ساختار پلیمری بپردازد.

کلیدواژه ها:

تولید انرژی ، انرژی پاک ، پیل سوختی هیدروژنی ، پیل سوختی پلیمری ، الکترولیت پلیمری