بررسی ارتباط بین استراتژی آموزش و توسعه منابع انسانی با پایداری سازمان

یکی از مهمترین چالشهای سازمان های امروزی، تغییر به شیوه های کسب و کار پایدار میباشد، پایداری مفهومی نوین است که علاوه بر بعد اقتصادی، به جنبه های اجتماعی و زیست محیطی نیز توجه می نماید و وقتی ما بخواهیم به مقوله پایداری سازمان بپردازیم، مدیریت منابع انسانی و استراتژی های آموزش و توسعه، در نقطه عطف قرار می گیرد و نقشی کلیدی ایفا می نماید. تحقق پایدار ی سازمان در گرو کاربست و همسویی استراتژی های آموزش و توسعه منابع انسانی با آن می باشد. در پژوهش حاضر، میزان ارتباط بین استراتژی آموزش و توسعه منابع انسانی و پایداری سازمان مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، آموزش و توسعه منابع انسانی به عنوان متغیر مستقل پژوهش در نظر گرفته شده و تاثیر آنها بر میزان پایداری سازمانی)متغیر وابسته( مورد بررسی قرار گرفت. کارکنان شرکت کارگزاری بیمه سایپا در سال۱۳۹۹، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل میدهند و روش نمونه گیری با توجه به نوع پژوهش، تصادفی طبقه ای میباشد. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه از ۹۷ نفر جمع آوری گردیده است؛ روایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و پایایی آن با اخذ نظر خبرگان تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و برای آزمون فرضیات از آزمون همبستگی پیرسون و سپس از رگرسیون استفاده شده است. پژوهش حاضر دارای یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی است که در سطح اطمینان %۹۵ مورد آزمون قرارگرفته اند. آموش و توسعه منابع انسانی، بیشترین همبستگی را با بعد اقتصادی از پایدار ی سازمانی و پس از آن به ترتیب با بعد اجتماع ی و زیست محیطی همبستگی دارد. نتیجه کل ی این پژوهش نیز از وجود همبستگی مثبت بین آموزش و توسعه منابع انسانی و ابعاد پایداری سازمانی حکایت دارد.

کلیدواژه ها:

استراتژی ، آموزش و توسعه منابع انسانی ، پایداری سازمان