غلامحسین رحیمی دوست - گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
فریبا موسوی - هنرستان دارالفنون، اهواز، ایران
امیر مثنوی - گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

پیشینه و اهداف: امروزه اینترنت نقش پررنگی در تمام ابعاد زندگی بشر پیدا کرده است و همه جنبه های فردی و اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده است. بر اساس مطالعات صورت گرفته بیش از ۸۲ درصد از جمعیت ایران تا سال ۱۳۹۸ از اینترنت استفاده می کنند. اینترنت به عنوان یک رسانه جذاب و فراگیر بر بخش های اقتصادی و مالی، اداری، ارتباطات اجتماعی، فرهنگی و علمی تاثیرات عمیقی داشته و به نوعی سبک زندگی افراد را تغییر داده است. این تاثیر به گونه ای بوده که امروزه از مفهومی با نام شهروندی دیجیتال و به جای مفهوم رایج شهروندی نام برده می شود. از آنجا که یکی از حوزه های مهم زندگی بشر آموزش و یادگیری است، کاهش هزینه های روزافزون آموزش و بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان و تدریس معلمان از دیرباز چالش اصلی مسئولان و مدیران نظام های آموزشی جهان بوده است و همیشه به دنبال راه کار و شیوه ای برای حل این چالش بوده اند. غالبا فنآوری افق های نوید بخشی برای حل این مشکلات پیش روی مدیران نظام های آموزشی قرار داده است. از زمان ظهور و گسترش فنآوری اینترنت توجه مدیران به این رسانه به عنوان یک ابزار قوی و تعاملی بوده است. ماهیت منحصر به فرد اینترنت و تفاوت های بنیادین با رسانه های قبلی توجه خیلی از معلمان و استادان را نیز به خود جلب کرده است. اینترنت با فراهم کردن ابزارها و امکانات متعدد می تواند بستری مطلوب برای بر طرف کردن این چالش ها باشد. از این ابزارها می توان در مراحل و بخش های مختلف آموزش استفاده کرد. برخی از این ابزارها مناسب ارایه مطلب، برخی مناسب جلب و هدایت توجه دانش آموزان و دانشجویان، برخی برای انجام اشکال متفاوت تمرین، ارایه بازخورد، ایجاد انگیزه و حتی انجام کارهای مشارکتی و گروهی توسط یادگیرندگان مناسب هستند. برای همین منظور در سال های اخیر پژوهشگران مطالعات زیادی در خصوص نحوه استفاده از ابزارهای اینترنت در تدریس و یادگیری انجام داده اند. یکی از سوالات اصلی پژوهشگران بررسی توانمندی و قابلیت معلمان و آموزش دهندگان در استفاده از اینترنت برای اهداف مختلف آموزش و یادگیری بوده است، برای همین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی مهارت های تلفیق ابزارهای اینترنت در آموزش توسط دبیران ریاضی مقطع متوسطه اول ناحیه یک شهر اهواز بود. روش ها : روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع پیمایش بود. برای این منظور ابتدا پرسشنامه محقق ساخته ای طراحی گردید. پرسشنامه تدوین شده شامل ۴۱ سوال به شکل لیکرتی بود که به ۵ دسته تقسیم می شدند. ۱۰ سوال مربوط به ارایه مطالب درسی، ۹ سوال مربوط به جلب توجه و ایجاد انگیزش در یادگیرندگان، ۱۳ سوال مربوط به طراحی و تدوین تمرین، ۴ سوال مربوط به ارایه بازخورد مطلوب به یادگیرندگان و در نهایت ۵ سوال مربوط به تسهیل یادگیری مشارکتی می شدند.  برآورد پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ به میزان ۸۷/۰ به دست آمد. روایی ابزار نیز توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری شامل دبیران ریاضی شهر اهواز بود و با توجه به محدودیت جامعه همه دبیران مقطع متوسطه اول شهر اهواز ۶۷ نفر(۳۷ نفر مرد و ۳۰ نفر زن ) به عنوان نمونه انتخاب گردید و سپس با استفاده از پرسشنامه، داده های مورد نیاز گردآوری شد.    یافته­ها:نتایج تحقیق نشان داد به طور کلی مهارت­های تلفیق ابزارهای اینترنت در آموزش توسط دبیران مطلوب نیست. به عبارت بهتر مهارت های دبیران در استفاده از ابزارهای اینترنت به منظور ارائه محتوای درسی(۶۲/۱)، برای جلب توجه و ایجاد انگیزه در یادگیرندگان(۵۵/۱)، تدوین تمرین(۷۹/۱)، ارائه­ی بازخورد مطلوب به یادگیرندگان (۷۲/۱) و فراهم کردن شرایط یادگیری مشارکتی(۲۳/۱) پایین تر از میانگین مفروض تحقیق بودند نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد مهارت های دبیران برای تلفیق ابزارهای اینترنت در آموزش شامل ارایه محتوا، جلب توجه و ایجاد انگیزه، تدوین تمرین، ارایه بازخورد مطلوب با یادگیرندگان و فراهم کردن شرایط یادگیری مشارکتی، ضعیف است و باید بهبود یابد.  

ابزارهای اینترنت, یادگیری مشارکتی, فناوری اطلاعات و ارتباطات, آموزش ریاضی, تلفیق