اثر آبشویی بر کاهش سمیت گیاهی برخی گیاهان دارویی در کشت گندم نان (Triticum aestivum)

این پژوهش با هدف بررسی اثر آبشویی بر کاهش دگرآسیبی بقایای سویا (Glycin max)، سیاهدانه (Nigella sativa)، شوید (Anethum graveolens) و بادرشبو (Dracocephalum moldavica) در کشت گندم (Triticum aestivum) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانهای در سال ۱۳۹۶ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بقایای چهار نوع گیاه (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یک بار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بقایای گیاه پیش کاشت و سطوح آبشویی بر میزان سبزشدن گندم اثر معنی داری نداشتند. آبشویی موجب کاهش اثرات بازدارندگی بقایای گیاهان پیش کاشت گندم شد. بیشترین سرعت سبزشدن گندم در خاک های دارای بقایای شوید و بادرشبو (۷۳/۱ گیاهچه بر روز)، بیشترین طول ریشه گندم در خاک دارای بقایای بادرشبو (۷/۲۴ سانتی متر) و بیشترین سطح برگ، میزان کلروفیل a و کلروفیل b مربوط به گندم کشت شده در خاک دارای بقایای سویا با یک مرتبه آبشویی بودند. به طور کلی نتیجه گیری می شود که در اکوسیستم های زراعی که گندم پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت گندم خودداری کرد و یا برای کاهش اثرات بازدارندگی این گیاهان یک مرحله آبشویی قبل از کشت گندم انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

Allelopathy ، crop rotation ، leaching ، photosynthetic pigment ، دگرآسیبی ، تناوب زراعی ، آبشویی ، رنگدانه فتوسنتزی