اثر اسید جیبرلیک، اسید نفتالین استیک، اتفن و اوره برکنترل تناوب باردهی در نارنگی رقم کینو(Citrus reticulata Blanco cv. Kinnow)

یکی از عوامل محدود کننده تولید مرکبات تناوب میوه دهی یا سال آوری می باشد. از موثرترین روش های کنترل این پدیده استفاده از مواد شیمیایی است. در این پژوهش تاثیر کاربرد اسید جیبرلیک (GA۳) و تنک کننده های شیمیایی (اسید نفتالین استیک، اتفن و اوره) بر کنترل تناوب باردهی در نارنگی رقم کینو (Citrus reticulata Blanco) در دو آزمایش جداگانه بررسی گردید. طی آزمایش اول، در اواخر پاییز و اوایل زمستان سال ۱۳۷۲ (اواخر یک سال کم بار)، درختان نارنگی با اسید جیبرلیک (صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر)، در یکی از سه زمان آذرماه، دی ماه و بهمن ماه ۱۳۷۲ به فاصله ۲۰ روز محلول پاشی شدند. کاربرد اسید جیبرلیک (غلظت ۱۰۰ میلی گرم در لیتر) در آذرماه و یا دی ماه موجب بیشترین کاهش جوانه های تشکیل شده در بهار پس از تیمار (به ترتیب ۶۵/۸۸ و ۱۳/۷۹ درصد)، و افزایش جوانه های گل در سال دوم پس از تیمار گردید (به ترتیب ۴/۷ و ۲۳ برابر). بهترین نتایج کاهش جوانه های گل در بهار پس از تیمار، و افزایش جوانه گل در سال دوم پس از تیمار، از دومین تاریخ محلول پاشی (دی ماه) با غلظت های ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک به دست آمد. در آزمایش دوم، از تنک کننده های شیمیایی اسید نفتالین استیک (صفر، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر)، اتفن (صفر، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر) و اوره (صفر، ۴، ۸ و ۱۲ درصد) در مرحله ریزش طبیعی میوه (۷۵/۰-۱ سانتی متر قطر میوه) در سال پربار استفاده شد. نتایج نشان داد کاربرد اوره بر میزان تنک شدن میوه تاثیر معنی داری نداشته، ولی اتفن و اسید نفتالین استیک در تنک کردن میوه و تنظیم میوه دهی درختان نارنگی موثر بوده اند. برای تنک کردن میوه و تنظیم میوه دهی درختان نارنگی، غلظت های ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر اتفن و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید بهترین تیمارها بودند. آثار هر یک از تیمارهای به کار رفته بر تغییرات طول، قطر، متوسط وزن و کیفیت آب میوه معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

Mandarin ، Alternate bearing ، GA۳ ، Ethephon ، NAA Urea ، on ، Off ، Chemical thinning ، نارنگی ، تناوب باردهی ، اسید جیبرلیک ، اتفن ، اوره ، نفتالین استیک اسید ، میوه ، پربار و کم بار ، تنک شدن شیمیایی