منوچهر حیدرپور
حسین افضلی مهر
محسن نادری بنی

استفاده از شکاف در پایه پل ها یکی از روش های نوین در کنترل آب شستگی موضعی است. در این پژوهش، با به کارگیری ۲۰ مدل آزمایشگاهی، کنترل آب شستگی موضعی در یک پایه پل در شرایط آب زلال بررسی شد. مدل ها شامل یک پایه استوانه ای بدون شکاف و چهار پایه استوانه ای شکاف دار، سه پایه مستطیلی پیشانی گرد بدون شکاف و ۱۲ پایه مستطیلی شکاف دار هستند. طول شکاف ها برابر عرض (قطر) پایه و دو برابر آن انتخاب شده و در دو موقعیت نزدیک بستر و نزدیک سطح آب قرار دارند. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که برای پایه استوانه ای، شکاف هایی با طولی معادل قطر پایه و دو برابر آن، در حالی که نزدیک سطح آب قرار گرفته باشند، تاثیری بر آب شستگی نهایی ندارند. هم چنین، نتایج نشان می دهد که برای کلیه مدل هایی که در این پژوهش تحت شرایط معین آب زلال آزمایش شده اند، حداکثر کاهش آب شستگی، به وسیله شکاف هایی با اندازه دو برابر عرض (قطر) پایه و موقعیت نزدیک بستر اتفاق می افتد. کارایی شکاف در کنترل آب شستگی موضعی نیز برای یک پایه مستطیلی پیشانی گرد بیشتر از یک پایه استوانه ای، برای حالتی که قطر پایه استوانه ای برابر عرض پایه مستطیلی پیشانی گرد است، می باشد.

Local scour, Bridge pier, Pier slot., آب شستگی موضعی، پایه پل، شکاف در پایه پل