تعیین عمق بهینه آب آبیاری گندم بر اساس خط مشی های مختلف مدیریتی درآبیاری بارانی عقربه ای

در مبحث برنامه ریزی آبیاری این سوال مطرح می شود که عمق بهینه آبیاری چه مقدار است؟ در این پژوهش عمق بهینه آبیاری (با فرض توزیع توانی و با در نظر گرفتن تابع توزیع حاکم بر داده ها (توزیع نرمال)) با در نظر گرفتن آثار زیست محیطی برای سه خط مشی مختلف اقتصادی (بدون محدودیت، با محدودیت شستشوی کودها و با محدودیت زیست محیطی) برای گیاه گندم و با سیستم آبیاری بارانی عقربه ای تعیین شد. آرایش سیستم در مزرعه ۳۲ هکتاری مطابق با استاندارد ASAE طرح ریزی شد. به این ترتیب که در چهار ردیف شعاعی ( دو ردیف A و Bروی شیب حداکثر با زاویه ۳ درجه بین دو شعاع و دو ردیفC و Dروی شیب حداقل با زاویه ۳ درجه بین دو شعاع) قوطی های نمونه برداری آب به فاصله شش متر قرار گرفت. سپس دستگاه با پنج سرعت مختلف راه اندازی و مقادیر آب داخل قوطی ها اندازه گیری شد. نسبت اقتصادی (C) برای سه نوع مدیریت بدون محدودیت، با محدودیت شستشوی کودها و محدودیت زیست محیطی به ترتیب ۱۹/۳۱، ۵۸/۴ و ۴۵/۱ محاسبه گردید. نتایج نشان داد که عمق بهینه آبیاری برای مدیریت بدون محدودیت کمترین مقدار و برای مدیریت با محدودیت زیست محیطی بیشترین مقدار (در دو حالت فرض توزیع توانی و تابع توزیع نرمال) بود.

کلیدواژه ها:

Center pivot irrigation ، Optimal irrigation depth ، Normal distribution ، Power distribution ، Economical ratio ، آبیاری عقربه ای ، عمق بهینه آبیاری ، توزیع نرمال ، توزیع توانی ، نسبت اقتصادی