تاثیر محدودیت غذایی در سنین اولیه و برنامه نوری (متناوب شبانه) روی عملکرد جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر محدودیت غذایی در اوایل دوران پرورش و برنامه نوری بر عملکرد و سیستم های تنفسی و گردش خون جوجه های گوشتی به اجرا درآمد. برای انجام این پژوهش از آزمایش فاکتوریل با دو عامل، رژیم غذایی با سه سطح و برنامه نوری در دوسطح استفاده شد. آزمایش در دو سالن مجزا اما کاملا یکسان صورت گرفت، در هر دو سالن ۳ سطح رژیم غذایی شامل، تغذیه آزاد (شاهد)، ۹۰% تغذیه آزاد و ۸۰% تغذیه آزاد، هر کدام در ۴ تکرار ۲۰ قطعه جوجه نر آمیخته هوبارد از سن ۳ تا ۱۲ روزگی، اعمال شد. اعمال برنامه نوری متناوب در سالن مربوطه، بلافاصله بعد از اتمام دوره محدودیت (۱۲ روزگی) شروع شده و تا آخر دوره پرورش(۴۲ روزگی) ادامه یافت. در یکی از سالن ها برنامه نوری مستمر (۲۳ ساعت روشنایی و ۱ ساعت تاریکی) و در دیگری برنامه نوری متناوب به صورت ۳ ساعت تاریکی و ۱ ساعت روشنایی، از ۸ شب تا ۸ صبح (بقیه ساعات نور مداوم) اجرا شد. نتایج حاصله نشان داد که مقادیر خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در دوره رشد (۱۲ تا ۴۲ روزگی) در پرندگانی که تحت برنامه نوری متناوب بودند، کمتر از پرندگانی بود که تحت برنامه نوری مستمر قرار گرفته بودند (۰۱/۰>P). هم چنین اثر اعمال برنامه نوری بر وزن بدن در انتهای دوره و افزایش وزن از لحاظ آماری معنی دار نبود. سرعت نسبی رشد و شاخص تولید در گروه هایی که دارای نوردهی متناوب بودند، در مقایسه با گروه های دارای نوردهی مستمر بالاتر بود (۰۱/۰> P). مقایسه عملکرد گروه های محدودیت با گروه شاهد (تغذیه آزاد) نشان داد که مقدار خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در تمام دوره رشد در گروه های ۹۰% و ۸۰% تغذیه آزاد پایین تر از گروه شاهد بود (۰۱/۰> P). هم چنین وزن بدن در انتهای دوره پرورش در گروه ۸۰% تغذیه آزاد به طور معنی داری، پایین تر از گروه ۹۰% تغذیه آزاد و شاهد بود (۰۱/۰>P). در تیمارهای ۸۰% و ۹۰% تغذیه آزاد، شاخص تولید و سرعت رشد به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (۰۱/۰>P). محدودیت غذایی و برنامه نوری متناوب شبانه، اثر معنی داری بر ترکیب شیمیایی لاشه (پروتئین، چربی، خاکستر و ماده خشک)، درصد قطعات لاشه ( به جز ران)، درصد چربی حفره بطنی، وزن شش ها، وزن قلب (به جز هفته چهارم)، وزن بطن راست و چپ و درصد هماتوکریت خون نداشت. بین برنامه نوری و رژیم غذایی به جز سرعت نسبی رشد، تاثیر متقابلی مشاهده نشد. سرعت نسبی رشد در گروه های محدودیت با برنامه نوری متناوب، بالاتر از گروه های محدودیت با برنامه نوری مستمر بود. به طور کلی برنامه نوری متناوب همراه با محدودیت غذایی به طور نامحسوسی اثر همکوشی داشته و بر بهبود ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن بدن، تاثیر مثبت داشتند.

کلیدواژه ها:

Intermittent lighting ، Feed restriction ، Performance ، Broiler chicken. ، برنامه نوری متناوب ، محدودیت غذایی ، عملکرد ، جوجه گوشتی