آمایش و بازفراوری سوخت هسته ای، سطوح مواد رادیواکتیوی ،روشها و محل دفع آن

  • سال انتشار: 1390
  • محل انتشار: پنجمین همایش ملی مهندسی محیط زیست
  • کد COI اختصاصی: CEE05_069
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 4367
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عاطفه حاجیان

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

چکیده

برخلاف عقیده عموم حجم مواد پرتوزای منتشر شده توسط یک نیروگاه زغال سنگی از یک نیروگاه هسته‌ای بیشتر است. زمانی که مواد پرتوزا به عنوان پسماند معرفی می شوند قابل بازیافت اند . مواد آلاینده موجود در پسماندهای هسته ای مربوط به نوع فعالیت های مراکز است ودر بخش صنعتی، پسماندها حاوی موادی چون سزیم، کبالت، و ایریدیم هستند. این مواد، مواد رادیواکتیو است که دارای نیمه عمرهای متفاوتی هستند. و باید از چرخه خارج شوند. زباله‌های تولید شده بر اثر همجوشی هسته‌ای با انبار شدن پس از صد سال دوباره قابل استفاده هستند، در مقابل زباله‌های تولیدی از شکافت هسته‌ای تا ۱۰۰۰۰سال می‌توانند آثار رادیواکتیوی داشته باشند. فعالیت یک نیروگاه هسته‌ای هزار مگاواتی در سال ‪ ۲۷‬تن سوخت مستعمل باقی می‌گذارد که به شدت رادیواکتیو است و گرمای بسیار زیادی تولید می‌کند.بخش اعظم این سوخت استفاده شده، باز فراوری می‌شود بطوری که ‪۹۷‬ درصد از ‪ ۲۷‬تن سوخت اولیه بازیابی می‌گردد. ‪ ۳‬درصد باقیمانده (حدود ‪۷۰۰‬ کیلوگرم) زباله رادیواکتیو سطح بالا است که بالقوه خطرناک بوده و لازم است برای مدت زمان طولانی از محیط زیست مجزا نگهداری شود. اما این مقدار کم را به آسانی می‌توان کنترل کرد.

کلیدواژه ها

سوخت، اورانیوم، بازیافت,پلوتونیوم ,نیروگاه هسته ای

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.