بررسی نگرش دام داران شهرستان گلپایگان پیرامون کیفیت شیر و نقش آموزش در بهبود کیفیت شیر

هدف این تحقیق، بررسی نگرش دام داران پیرامون بهبود کیفیت شیر و نقشی است که آموزش در بهبود کیفیت و کمیت شیر تولیدی آنها و در کل بر سلامت جامعه دارد. این تحقیق در دو بخش انجام شده است. بخش اول تحقیق، پیمایشی بوده و جامعه آماری آن، شامل ۶۲۰۰ دام دار سنتی شهرستان گلپایگان بودند که با روش نمونه گیری طبقه ای تناسبی، از این تعداد، ۱۳۰ نمونه انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش تحقیق تجربی نیز۱۲ دام دار انتخاب شدند و نتایج دو صفت بار میکروبی شیر و درصد چربی شیر گاوهای شیری آنها بر پایه طرح بلوک کاملا تصادفی در ۳ تکرار و ۲ تیمار (دام داران آموزش دیده و دام داران آموزش ندیده) مورد آزمایش قرار گرفت. یافته های حاصل از تحلیل داده ها نشان دادند که از بین متغیرهای مستقل تحقیق، تنها بین متغیرهای سطح تحصیلات، جنسیت (۰۷/۴= t)، عضویت در اتحادیه دام داران (۸۲/۶= t)، دانش دام داران (۲۹۷/۰=r) و شرکت در کلاس های آموزشی (۲۱/۴=t) با متغیر وابسته نگرش ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تجزیه واریانس حاصل از تحقیق آزمایشی هم ارتباط معنی داری به ترتیب در صفت درصد چربی شیر و صفت بار میکروبی شیر (۱۷/۳۷=F و ۰۹/۱۰=F) در بین دو تیمار مورد بررسی نشان داد.

کلیدواژه ها:

Attitude ، Quality milk ، Plate count ، Training. ، نگرش ، کیفیت شیر ، بار میکروبی ، آموزش