بررسی شناخت و نگرش معلمان ابتدایی نسبت به ارزشیابی توصیفی در شهرستان ایوان

ارزشیابی توصیفی، شکلی از ارزشیابی تحصیلی-تربیتی است که در آن معلم با مشارکت فعال دانش آموز و اولیای ایشان با استفاده از ابزار های مختلف مانند پوشه کار، آزمون های مداد کاغذی وعملکردی و مشاهدات در طول فرایند یاددهی -یادگیری، به جمع آوری اطلاعات در زمینه تلاش ها و پیشرفت های دانش آموزان می پردازد و با تحلیل و تفسیر اطلاعات به آنها کمک می کند تا بهتر یاد بگیرند و مشکلات یادگیری خود را برطرف کند. هدف اصلی در ارزشیابی توصیفی از بین بردن اضطراب های نامطلوب ناشی از برگزری امتحانات و بازخورد های عددی است.هدف این پژوهش بررسی میزان شناخت معلمان ابتدایی شهرستان ایوان نسبت به ارزشیابی توصیفی درسال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ با روش گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی و مطالعات کتابخانه ای اجرا شده است.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان زن(۲۵۰نفر) و مرد(۱۸۶ )در دوره ابتدایی می باشد.حجم نمونه طبق جدول مورگان تعداد معلمان زن ۱۷۰ نفر وتعداد معلمان مرد ۱۱۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه که دارای روایی و پایایی بالایی می باشند به شیوه میدانی استفاده شده است.نتایج پژوهش نشان میدهد که شناخت معلمان راجع به ارزشیابی توصیفی در حد مطلوبی نیست، و حتی در اغلب مواردمعلمان ارزشیابی توصیفی را کنار می گذارند و از نمره استفاده می کنند. ارزشیابی توصیفی یک نوآوری است ولی معلمان در این رابطه آموزش لازم را ندیده اند در نتیجه ارزشیابی توصیفی در این شهرستان به خوبی اجرا نمی شود.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، نگرش معلمان ، دوره ابتدایی ، آزمون.