حسین طاهری اصل - کارشناس ارشد مدیریت سازمانهای دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
مجید مختاریان پور - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران

شورای عالی انقلاب فرهنگی به دلایل مختلفی در طی حدود ۴ دهه فعالیت نتوانسته به صورت مطلوبی اهداف تعریف شده خود در دو حوزه به هم مرتبط خط مشی گذاری علمی و خط مشی گذاری فرهنگی را محقق نماید که این امر نیازمند کنکاش و واکاوی میباشد. در پژوهش حاضر از بین دو دسته وظایف شورای عالی انقلاب فرهنگی، بر جنبه خط مشی گذاری فرهنگی تمرکز شده و تلاش شده است آسیب هایی زمینه ای که در عملکرد این شورای عالی وجود داشته و مانع عملکرد مطلوب آن شده، احصا گردد. مقصود از آسیب های زمینه ای در این تحقیق کلیه آسیب های موجود در بستر داخلی و خارجی شورای عالی انقلاب فرهنگی میباشد. روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیل مضمونی با روش کینگ و هاروکس است و روش نمونه گیری آن نیز روش نمونه گیری گلوله برفی می باشد. در این تحقیق داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان فرهنگی و مسئولان و کارشناسان دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و همچنین اسناد موجود در این زمینه شامل مناظرهها، مصاحبهها و مستندات مکتوب مرتبط با موضوع تحقیق گردآوری شده اند. در نهایت تحلیل ۸ مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان در کنار ۹ سند و کدگذاری کیفی آنها منجر به احصاء ۸ آسیب مرتبط با بستر داخلی و خارجی شورای عالی انقلاب فرهنگی شامل آسیب های قراردادهای بلند مدت و کوتاه مدت، کم توجهی به نهادهای غیر دولتی، خلا ابزارهای نظارتی بر مصوبات، ضعف ارتباطات با افراد و سازمانها فرهنگی، تاثیر جوسیاسی حاکم بر شورا بر عملکرد آن، نداشتن ضمانت اجرایی مصوبات، مخدوش بودن نسبت بسترهای بیرونی و درونی و نهایتا زیر سوال بودن ماهیت حقوقی مصوبات شورا گردید.

شورای عالی انقلاب فرهنگی، فرهنگ، آسیب شناسی، آسیب های زمینه ای، خط مشی گذاری فرهنگی