مرمت و احیا خانه اربابی شهرستان طبس در راستای بهسازی و مقاوم سازی بافت تاریخی

بافت ها و مراکز با ارزش تاریخی و فرهنگی شهرهای ایران مملو از بناهای ارزشمندی است که متاسفانه به علت عدم توجه کافی در حال فرسودگی و زوال می باشند. از ابتدایی ترین اقداماتی که باید در زمینه حفظ و احیای این گونه بناها برداشته شود، مرمت آنها است. مرمت ساختمان های قدیمی به دلایل مختلف و بر اساس مبانی نظری مدرن و یا سیاست های رایج در مدیریت متمرکز این بناها، دوره ی زمانی نسبتا درازی را به خود اختصاص داده است . اماقطعا بناها را نمی توان جدا از محیط در برگیرنده ی آنها و بدون در نظر گرفتن نیازهای روز، مرمت و احیا کرد. بافت کالبدی روستاهای ایران ضمن برخورداری از ارزش های معماری همانند سادگی و بی پیرایگی؛ دارای الگوهای بصری و زیبایی شناختی، انطباق با محیط طبیعی، هماهنگی با عملکرد زیستی و معیشتی، استفاده از مصالح بوم آورد و دانش بومی است که حفظ و نگهداری آنها از اهمیت فراوانی برخوردار است. ازاین رو، انجام اقدام مناسب برای بهسازی و مقاوم سازی بافت تاریخی و همچنین حفظ ذخایر کالبدی و ثروت های فرهنگی موجود در این روستاها ضرورت می یابد. هدف تحقیق حاضر بررسی فرایند زایش و پویش طرح بهسازی بافت های با ارزش روستایی در نظام برنامه ریزی سکونتگاه های روستایی کشور و تشریح ابعاد آن در مجموعه اقدامات عمرانی و توسعه کالبدی است. نتایج و یافته های مقاله حاضر در جهت ارزیابی و تحلیل پتانسیل ها و نارسایی های بافت تاریخی و مرمت خانه اربابی روستای اصفهک در شهرستان طبس خواهد بود. روش پژوهش به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، بهسازی ، مرمت و نگهداری ابنیه تاریخی ، خانه اربابی ، روستای اصفهک.