ریشه یابی گونه های پنجره ابنیه مسکونی بومی سنتی و امروزی شهر مشهد باتوجه به مکان یابی ، فرم و تناسبات آن

شکل و نظم چیره شده بر پنجره ها با نظم کالبدی بنا تنیده شده، و بر اساس نظامی از اشکال و مفاهیمی که صور ادراکی چون تناسبات و اندازه و مجموعه استراتژی های که بسته به گونه زندگی و بوم منطقه و منابع دریافت شده سابقه ای هزاران ساله دارد. این بررسی ها نشان می دهد، استراتژی های ویژه ای برای منع کردن دخالت سلیقه افراد در شکل و وسعت و اندازه پنجره ها به کار می رفته و در این روش، سازگاری پنجره ها و هویت معماری ماندگار شده؛ و این نشان میدهد که طرح های مشخص و ثابتی برای گونه های پنجره و نظم به کار گیری آن ها در خانه وجود داشته که زبان معماری را از روزگاران قدیم نمایان کرده و با طبع و سلیقه قومی و طبیعت انسان ایرانی مرتبط است. این پژوهش نگرش جدیدی را به نحوه تامل در معماری ارائه میدهد. که میتواند به سایر اجزاء و اندامهای بنا قابل تعمیم باشد؛ و شروعی دوباره برای پیوند با ابنیه سنتی بر اساس الگو های بومی ایرانی.

کلیدواژه ها:

پنجره ، گونه شناسی ، بومی سنتی ، خانه های بومی ، ابنیه بومی ، ابنیه ایرانی