فاطمه سیف زاده در آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
وحید صادقی فیروزآبادی - استادیارگرو روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران

به گفته «کوک» و «کریپس» (۱۰،۱۳۸۹) ارزیابی روانشناختی شامل روش هایی است که جهت سنجش دانش، مهارت های شغلی مهارت های اجتماعی، انطباق سازمانی، رفتارهای کاری لازم، خصوصیات بدنی توانایی های ذهنی، شخصیت، و رغبت ها و ارزش های یک فرد انجام می شود. به گفته دیگر، ارزیابی روانشناختی فرایندی است که طی آن روش های گوناگونی برای آزمون فرضیه هایی راجع به افرادو مشخصه های روانشناختی آن ها مورد استفاده قرار می گیرند. در ارزیابی روانشناختی تلاشمی شود با ارزیابی فرد در شرایط خاص، بتوانیم با استفاده از اطلاعات منتج از ارزیابی به او کمک کنیم. مارنات، ۲۰۰۳ حوزه ارزیابی روانشناختی مستمرا در حال گسترش و تحول است.ارزیابی روانشناختی الزاما به دانش فنی نیاز دارد. در واقع، از ان جا که هدف نهایی ارزیابی و روانشناختی کمک به حل مسائل و مشکلات از طریق ارائه اطلاعات و پیشنهادات مرتبط برای تصمیم گیری بهینه است. رویکرد ارزیابی روانشناختی این است که بالینگر یا ارزیاب نه تنها بایستی دانش محتوای زمینه ای در روانشناسی را داشته باشد. بلکه لازم است در یکپارچه سازی داده های آزمون در قالب توصیفی مرتبط و متناسب با شرایط زندگی فرد، توانمند باشد.