طراحی چارچوب مفهومی ارزشیابی برنامه های یادگیری الکترونیکی در موسسات آموزش عالی

هدف کلی این مقاله ارائه یک چارچوب مفهومی برای ارزشیابی برنامه­های یادگیری الکترونیکی است که با بررسی گسترده پیشینه تحقیقات در زمینه ارزشیابی یادگیری الکترونیکی، ۹ سوال اساسی مورد تاکید قرار گرفت و براساس آنها هفت رویکرد ارزشیابی یادگیری الکترونیکی به شرح زیر شناسایی گردید: رویکرد مورد پژوهی، رویکرد مقایسه با شیوه آموزش سنتی، رویکرد ارزیابی ابزارهای پژوهشی مورد استفاده، رویکرد ارزشیابی بازگشت سرمایه، رویکرد مدل­های ترازیابی، رویکرد ارزشیابی محصول و رویکرد ارزشیابی عملکرد. در این مقاله پس از بررسی بسیاری از مدل­ها و چارچوب­های یادگیری الکترونیکی مطرح شده توسط محققان و یا موسسات آموزش عالی، مولفه­های مشترک آنها براساس سه معیار الف)پشتوانه علمی، ب)تواتر و تجربه استفاده بین­المللی و ج) در دسترس بودن اطلاعات آنها به عنوان عوامل اصلی مدل پیشنهادی با الهام از مدل خان (۲۰۰۱) برگزیده شدند که عبارتند از: سازمان، مدیریت، فناوری، جنبه­های آموزشی، طراحی محیط ارائه، خدمات پشتیبانی، ارزشیابی و ملاحظات اخلاقی. آنگاه از طریق اعتبارسنجی با استفاده از نظرات ۳۰ نفر از خبرگان و صاحب­نظران حوزهIT  و به ویژه یادگیری الکترونیکی در سطح آموزش عالی کشور، چارچوب مفهومی اولیه مبتنی بر عوامل، ملاک­ها و نشانگرهای  مورد نظر برای ارزشیابی یادگیری الکترونیکی در موسسات آموزش عالی ایران طراحی و معرفی گردیده است.