اولویت بندی زیر حوضه ها از نظر سیل خیزی با استفاده از روش های ضریب سیل خیزی و دبی پیک در واحد سطح (مطالعه موردی: حوزه آبخیز اسکندری)

تعیین مناطق مولد سیل و اولویت بندی زیرحوزه ها از نظر سیلخیزی در مدیریت حوزه های آبخیز ، نقش مهمی دارد و میتواند سبب جهت دهی به برنامه های کنترل سیل شده و موفقیت این برنامه ها را تضمین کند. در این تحقیق، زیرحوزه های حوزه آبخیز اسکندری استان اصفهان از نظر سیل خیزی با استفاده از روش های تجربی اولویت بندی شده است. بدین منظور برای تعیین اولویت سیل خیزی زیرحوزه ها از دو روش تجربی ضریب سیل خیزی (FC) و روش برآورد دبی پیک در واحد سطح استفاده شده است. سپس دبی پیک زیرحوزه ها برای دوره برگشت های مختلف بر اساس روش SCS تعیین شده است. . نتایج به دست آمده از روش FC نشان داد که زیر حوزه f، سیلخیز ترین زیر حوزه این حوزه می باشد. همچنین نتایج به دست آمده از روش براورد دبی پیک در واحد سطح زیرحوزهf دارای اولویت نخست سیل خیزی می باشد. لذا کنترل سیل در این زیر حوزه ضروری به نظر می رسد، چراکه با کاهش خطر سیل خیزی در نواحی بالا دست ، میزان خطر سیل خیزی در مناطق پایین دست نیز به تبع آن ، کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

اولویت سیل خیزی ، روش FC ، روش برآورد دبی پیک در واحد سطح ، حوزه اسکندری