طرح تنفس یا تداوم اجرای طرح جنگلداری؟

پس از تشکیل سازمان جنگلها در سال ۱۳۳۸ و تصویب قانون جنگلها و مراتع کشور، بهرهبرداری از جنگلها چه دولتی و چه خصوصی، مستلزم تهیه و اجرای "طرح جنگلداری" شد. از اهداف مهم طرحهای جنگلداری، "به تعادل رساندن جنگل" است. نمی-توان بدلیل عدم جامعیت طرحهای تهیه شده و یا عدم رعایت برخی اصول، اساس طرح جنگلداری را زیر سئوال برده و با حذف آن، طرحهای نامناسب را جایگزین کرد. طرح تنفس جنگلها یکی از طرحهایی است که به منظور ممنوعیت بهره برداری تجاری از جنگل های شمال کشور مطرح شده است. باید توجه کرد که طرح جنگلداری، صرفا طرح بهره برداری نبوده و با هدف بهره برداری تهیه نمی شود. با اینکه جنگل یک سرمایه است و میتواند بطور مستمر درآمدزا باشد، ولی هدف اصلی از دخالت در جنگل هدایت توده به منظور اصلاح آن است. تهیه و اجرای صحیح طرحهای جنگلداری ضامن بقای جنگل بوده و اختلالات پیش آمده، عمدتا مربوط به عوامل ناسازگار با جنگل، از جمله دام، جنگل نشین، زمین خواری، تجاوز به جنگل ها و غیره است. طرح تنفس با حذف طرح جنگلداری، باعث دوری جستن از عمل به وظایف شده و بجای چاره جویی در حل مشکلات موجود، موضوع مدیریت بهینه جنگل را از دستور کار خارج میکند که سبب بروز مشکلات دیگری خواهد شد. نکته مهمتر اینکه، "منابع طبیعی نیازی به دخالت ما ندارد و این نیاز ما است که در طبیعت دخالت میکنیم".

کلیدواژه ها:

طرح جنگلداری ، طرح تنفس ، بهره برداری جنگل ، شمال ایران