بررسی دیدگاه جوامع محلی نسبت به حفاظت از عرصه های جنگلی در زاگرس مرکزی

ارزشهای حیاتی و محیط زیستی جنگلها عمدتا به دلیل کیفی بودن آنها نادیده گرفته میشوند به طوری که امروزه عدم درک صحیح از کارکردها و خدمات تولیدی جنگل، خطری جدی برای جامعه محسوب میشود. در اکثر مناطق روستایی ایران روستاییان در ارتباط تنگاتنگ با منابع طبیعی به بویژه جنگل می باشند، لذا برخورداری پایدار از این منابع در گرو حفاظت از منابع جنگلی است. در غیر این صورت شاهد تخریب هر چه بیشتر این عرصه ها خواهیم بود. عوامل زیادی سبب افزایش روند تخریب خواهند بود که یکی از این دلایل ناشی از عدم اطلاع و آگاهی بهره برداران از عواقب آن میباشد. در پژوهش حاضر تلاش شده تا میزان آگاهی جوامع محلی از شاخصهای حفاظت در ناحیه عرفی سردشت شهرستان لردگان در استان چهارمحال و بختیاری مورد سنجش قرار گیرد. رویکرد مورد استفاده در این پژوهش، توصیف و تحلیل کمی با بهره گیری از مصاحبه نیمه ساختار یافته است. نتایج مطالعه نشان دادبیش از ۵۰ درصد مردم محلی اهمیت حفاظت درختان، خاک و حیات وحش را بسیار زیاد میدانند. اما با وجود این آگاهی همواره سبب تخریب این منابع شده اند. تنها ۱۵ درصد افراد اهمیت عدم وابستگی مردم محلی به چوب و زراعت در جنگل و توقف دامداری در عرصه های جنگلی را خیلی زیاد میدانند. همچنین با وجود اینکه بر اهمیت حفاظت درختان تاکید دارند اما اهمیت مشارکت در برنامه های احیائی و مراقبتی را کم میدانند.

کلیدواژه ها:

جوامع محلی ، زاگرس مرکزی ، شاخصهای حفاظت ، منابع جنگلی.