مصطفی بهزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی.
راضیه پور دربانی - عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی.
علی میرزازاده - عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی.

به منظور پاسخگویی به نیازهای غذایی جمعیت در حال رشد، باید ضمن افزایش بازده تولید در بوم نظام ها و کاهش اثرات عوامل محدود کننده، پایداری آنها نیز حفظ شود تا بدین ترتیب بتوان در دراز مدت سطح حاصلخیزی خاک و افزایش تولید را بالا نگه داشت. با وجود این، وسایل و ادواتی که برای بهره وری بیشتر به کار گرفته میشوند، کیفیت محیط زیست را تنزل داده و آن را تهدید می نماید. بنابراین چالش امروز دانشمندان و دست اندرکاران کشاورزی، افزایش بهره وری با حفظ و یا بهبود کیفیت محیط می باشد. خاکورزی حفاظتی یک حرکت سریع و رو به رشد در ایران است که در شکل کامل آن یعنی کشاورزی حفاظتی به عنوان آخرین فنآوری کاربردی برای رسیدن به پایداری در نظام های تولید محصولات زراعی کشورهای پیشرفته و رو به توسعه در نظر گرفته شده است. سامانه های خاکورزی حفاظتی به دلیل باقی گذاشتن بقایای گیاهی در سطح خاک باعث محافظت از خاک در مقابل فرسایش آبی و خاکی، بالا بردن کیفیت ساختمان خاک، حفظ رطوبت خاک و افزایش مواد آلی خاک می شود که در این مقاله با تکیه بر منابع مستند و متعدد موجود، به مزایای باقی گذاشتن پوشش گیاهی در سطح خاک پرداخته ایم.

حاصلخیزی خاک، محیط زیست، خاک ورزی حفاظتی، بقایای گیاهی