جایگاه گروه صفتی زبان فارسی در دستور نقش و ارجاع

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: مجله پژوهش های زبانی، دوره: 6، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_JOLR-6-2_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 439
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

شهرام پیمان

دانشجوی دکتری زبان شناسی دانشگاه اصفهان

والی رضایی

دانشیار زبان شناسی دانشگاه اصفهان

محمد عموزاده

استاد زبان شناسی دانشگاه اصفهان

چکیده

مقاله حاضر به هدف بررسی شیوه تحلیل گروه صفتی زبان فارسی در دستور نقش و ارجاع و ارزیابی محاسن و معایب آن تدوین گردیده است. در این نظریه، گروه مستقلی تحت عنوان گروه صفتی وجود ندارد، بنابراین صفات در نقش اسنادی به صورت محمول در هسته بند و در نقش وصفی به صورت وابسته توصیفی در قسمت حاشیه هستهاسم تحلیل می شوند که می توانند به نوبه خود وابسته هایی به صورت عناصر موضوع یا غیر موضوع نیز به همراه داشته باشند. در این راستا، گروه های صفتی وصفی به صورت گروه های صفتی اسنادی در قالبی مشابه با بند موصولی بازنمایی می شوند. حذف گروه صفتی از تحلیل نحوی به جهت اصل اقتصاد در توصیف و توجیه پذیری بهتر فرایند فراگیری زبان و پردازش زبانی آسان تر به لحاظ روش شناختی و روان شناسی زبانی واجد مزیت های نظری مهمی است. اعمال شیوه تحلیل دستور نقش و ارجاع به گروه های صفتی در زبان فارسی نشان می دهد که این نظریه به خوبی قابلیت تبیین این گروه ها را در زبان فارسی داراست. این قابلیت در تحلیل گروه های صفتی گسسته با نقش اسنادی بسیار مشهود است که مزیت دیگری برای این دستور محسوب می گردد. البته مواردی همچون شیوه بازنمایی گروه های صفتی گسسته با نقش وصفی نیز وجود دارد که دارای ابهاماتی است و بررسی بیشتر و دقیق تری را می طلبد.

کلیدواژه ها

دستور نقش و ارجاع, گروه صفتی وصفی, گروه صفتی اسنادی, فرافکن سازه ای, فرافکن عملگر, بند موصولی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.