طراحی مدل انتخاب مکان پارکینگ براساس شاخص های عدم اطمینان به وجود مکان پارک و جست وجو برای یافتن مکان پارکینگ (مطالعه موردی: منطقه ۱۹ ناحیه ۲ شهرداری تهران)

امروزه معضل کمبود محل توقف وسایل نقلیه بخصوص در مناطق مرکزی شهر گریبان گیر اکثر شهرهای بزرگ شده و مدیریت پارکینگ یکی از مولفه های اصلی مدیریت ترافیک است. یکی از دلایلی که به افزایش حجم ترافیک دامن می زند، مسئله پارک حاشیه ای وسایل نقلیه و یکی از مشکلاتی که پارکینگ حاشیه ای به طور غیر مستقیم در پی دارد گشت زدن برای یافتن مکان خالی پارک است. هدف اصلی از این پژوهش یافتن عوامل تاثیرگذار در انتخاب و تصمیم رانندگان در زمان جستجوی پارکینگ حاشیه ای و بررسی میزان عوامل و شاخص ها در این تصمیم گیری است. روش تحقیق در این پژوهش با توجه به دو حالته بودن متغیر وابسته ساخت مدل لجستیک ساده از طریق توزیع پرسشنامه بین ۲۸۰ نفر از رانندگان ناحیه ۲ منطقه ۱۹ شهر تهران بود.با بررسی پایایی برای جلوگیری از ایجاد هم خطی و نتایج گمراه کننده، همبستگی بین متغیرهای مدل بررسی شد که بر اساس آن سه متغیر تحصیلات، تعداد خودرو و احتمال پیدا کردن جای پارک به محض رسیدن به مقصد به علتهمبستگی بالا با سایر متغیرها در برازش مدل در نظر گرفته نشدند در این بررسی با تغییر متغیر زمان گشتن و دور زدن برای یافتن جای پارک و ثابت نگه داشتن سایر متغیرها احتمال یافتن جای پارک در رانندگان مردی که بین ۳۰ الی ۵۰ سال سن داشتند بیشتر از سایر حالات و برای زنان بالای پنجاه سال کمترین مقدار بود و با افزایش متغیر زمان گشتن افزایش در احتمال یافتن جای پارک حاشیه ای را نشان می داد. با توجه به آنکه متغیر استفاده از خودرو متغیری اثرگذار در یافتن جای پارک حاشیه ای نبود در همه چهار حالت نتایج مشابه ای مشاهده شد. برای سایر متغیرهای معنی دار نیز نمودارهای تحلیل حساسیت گویای همین نتایج بودند. همه نتایج به دست آمده در این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و R به دست آمده اند.

کلیدواژه ها:

پارکینگ ، مدل لجستیک ساده ، پارک حاشیه ای ، ترافیک