بررسی تاثیر جو سازمانی بر مدیریت اشتراک دانش در میان دانشگاهیان در آموزش عالی با کاربرد تکنیک حداقل مربعات جزئی (مطالعه موردی موسسه آموزشی پارس مدیر)

سازمان ها اغلب برنامه های مدیریت دانش را برای ارتباط بهتر کارکنان و اشتراک دانش را ارتقا می دهند. به دلیل اینکهموسسات اموزش عالی در تلاش برای ارتقا فرهنگ اشتراک دانش در دانشگاهیان هستند، دانشگاهیان ممکن است به دلیلمسائل متعدد، مانند مسائل سازمانی از بروز رفتار واقعی خود، خودداری کنند. تحقیقات پیشین عمدتا به جنبه های فردی،تکنولوژیکی و نادری از عناصر سازمانی متمرکز شده است. بنابراین، این تحقیق، نقش جو سازمانی که توسط رهبری سازمانی واعتماد سازمانی در زمینه اشتراک دانش دانشگاهیان در موسسات اموزش عالی عملیاتی شده است را ارزیابی می کند. در اینمطالعه از روش حداقل مربعات جزئی بر اساس مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس استفاده شده است. جامعه اماریتحقیق کلیه کاربران و مدیران موسسه پارس مدیر که ۲۴۱۹ نفر می باشند، است. برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکراناستفاده شد که حداقل حجم نمونه را ۳۳۲ نفر نشان می دهد روش پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر حسبگردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی به شمار می آید و از حیث ارتباط بین متغیر های تحقیق از نوع علی و مبتنی برمعادلات ساختاری می باشد. برای بررسی و توصیف ویژگی های عمومی پاسخ دهندگان از روشهای آمار توصیفی مانند جداولتوزیع فراوانی و میانگین استفاده شده است همچنین تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار اکسل و پی الاس صورت گرفته و نتایج نشان داد که متغیر نگرش بیشترین تاثیر را بر متغیر کنترل رفتاری ادراک شده دارد.

کلیدواژه ها:

جوسازمانی ، اشتراک دانش ، تئوری رفتار برنامه ریزی شده