اثر بخشی ایمنوگلوبولین وریدی در درمان بیماران COVID۱۹

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 417

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS02_044

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: پاندمی COVID۱۹ یکی از بزرگترین چالش ها در دهه اخیر در تمام جهان بوده است. محققان در جست و جوی درمانی موثر برای این بیماری به ویژه در موارد شدید هستند. ایمنوگلوبولین وریدی (IVIG) یک فرآوردهی خونی از پلاسمای هزاران اهدا کننده است که از آن می توان برای پیشگیری از بیماریها و همچنین درمان انتخابی برای بیماران با کمبود آنتی بادی استفاده کرد. هدف از این بررسی روایی، ارزیابی و بررسی تاثیر ایمنوگلوبولین وریدی بر روی بیماران COVID۱۹ است.روش جستجو: در این مطالعه مروری تمامی مقالات در پایگاه های داده pubmed، scopus و موتور جست وجو Google scholar با کلید واژه های SARS COV- ۲ ، COVID۱۹ ، Intravenous immunoglobulin IVIG جمع آوری شدند. پس از بررسی های اولیه و براساس معیارهای ورود و خروج، مقالات ارزیابی شدند.یافته ها: از میان ۱۲۰ مقاله استخراج شده، پس از بررسی اولیه ۶۰ مقاله وارد مطالعه شدند که از این تعداد در نهایت ۱۵ مقاله بررسی نهایی شدند. IVIG در درمان عفونت های ویروسی اهمیت زیادی دارد، بسیاری از کشورها توجه زیادی به IVIG در درمان COVID۱۹ دارند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از IVIG در ابتدای درمان و در دوزهای بالا ممکن است باعث بهبود وضع بیمار شود. بعضی از مطالعات، IVIG را در ترکیب با سایر روش های درمانی استفاده کرده اند که باعث می شود اثربخشی دقیق آن مشخص نشود. البته استفاده از IVIG ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد که اکثر این عوارض، خفیف هستند؛ عوارض شدید و جدی آن شامل: اختلالات کلیوی، آنمی همولتیک، ترومبوزیس و مننژیت آسپتیک (ویروسی) می باشد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج مطالعات بسیار مختلف است اما در اکثر مطالعات استفاده از IVIG در ابتدای درمان و در دوزهای بالا تاثیر موثری بر روی درمان COVID۱۹ داشته است، با این حال بدلیل فقدان تحقیقات گسترده، مکانیزم دقیق آن مشخص نیست و نیاز به تحقیق بیشتری است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نرجس صدیقی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

امین رضا نیک پور

گروه ایمنولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران