مطالعه گرافی های سیستم قلب و عروق در بیماران مبتلا به کووید-۱۹

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 446

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS02_038

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: سندروم تنفسی کرونا ویروس، از سال ۲۰۱۹ در بین مردم چین شیوع پیدا کرد و امروزه به یک پاندمی تبدیل شده است که روز به روز بر تعداد قربانیان آن افزوده می شود. گرچه تظاهرات بالینی این بیماری، عمدتا تنفسی بیان شده است اما تا به امروز موارد عمده ای از عوارض قلبی عروقی نیز گزارش شده است. هدف ما از این مطالعه، بررسی عوارض کرونا ویروس بر روی سیستم قلب و عروق، از طریق تفسیر گرانی های سی تی اسکن، ام آر آی و سایر روش های تصویربرداری برای مواجهه درست و به موقع با این موارد می باشد.روش جستجو: این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed و Google Scholar با جستجوی کلیدواژه های Cardiovascular disease ، Eco cardiography Biomarkers و ۱۹-Covid تهیه گردیده است. مقالات منتشر شده در فاصله سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ جستجو شده اند. تعداد مقالات به دست آمده با این روش حدود ۴۰ مقاله بود، که پس از مطالعه و بررسی حدود ۲۵ مقاله انتخاب و بررسی شد.یافته ها: بر اساس مطالعات انجام شده، ویروس کووید-۱۹ باعث افزایش حجم داخلی قلب شده است. موارد بررسی شده از طریق انواع تصویربرداری سیستم قلب و عروق همچون رادیوگرافی قفسه سینه برای بررسی افیوژن پریکارد، سی تی اسکن و اکوکاردیوگرافی برای اندازه گیری چربی اپی کارد، ام آر آی برای بررسی بافت ماهیچه ای قلب و حتی بی نظمی های نوار قلب و مواردی از این قبیل، تاییدی بر این ادعاست. طبق مشاهدات انجام شده، تشخیص به موقع آسیبهای میوکارد موجب شده تا پس از یک هفته درمان، نشانگرهای آسیب میوکارد به میزان قابل توجهی کاهش یافته و پس از سه هفته این عوامل به طور کامل در محدوده طبیعی خود ثابت شده باشند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از اکوکاردیوگرافی با توجه به پروتکل های ایمنی، در کنار سایر تصویربرداری های سیستم قلب و عروق، می تواند در وهله اول به تشخیص به موقع بیماری، اجرای تمهیدات به موقع درمانی و حتی به کاهش مرگ بر اثر این بیماری، کمک چشمگیری داشته باشد.

نویسندگان

فاطمه درویش زاده

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیرا پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

زهرا دهقان پور

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیرا پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

فاطمه صفدار

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیرا پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

رضا افضلی پور

استادیار گروه تکنولوژی پرتو شناسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

علیرضا عکاف

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیرا پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران