بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه: آموزش خودمراقبتی اساس و شالوده درمان دیابت است. روش های مختلف آموزشی اثرات یکسانی ندارند. لذا این مطالعه با هدف مقایسه ای تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با گروه کنترل تصادفی است. ۱۲۰ بیمار از بین بیماران تحت پوشش کلینیک دیابت شهر بندرعباس انتخاب، و با روش تصادفی طبقه بندی به سه گروه مراقب سلامتی، همتا و کنترل تخصیص یافتند. ابزار جمع۔ آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و برگه ی ثبت هموگلوبین گلیکوزیله بود. جمع آوری اطلاعات در بدو ورود به مطالعه و ۱۲ هفته بعد صورت گرفت. در گروه مراقب سلامتی علاوه بر آموزش های روتین، آموزش های سلامتی و خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی پرستار) و در گروه همتا توسط فرد همتا ارائه گردید و گروه کنترل فقط آموزش های روتین مرکز را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ صورت گرفت. یافته ها: باتوجه به نتایج، قبل از مداخله، میانگین هموگلوبین گلیکوزیله ( ۰/ ۲۹=P) در سه گروه تفاوت معناداری نداشت. اما پس از مداخله، نتایج آزمون ANOVA نشان داد که میزان HbA۱C به طور معناداری در گروه مراقب سلامتی نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافته بود ( ۰/ ۰۴=P) نتیجه گیری: با توجه به نتایج، آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی می تواند به کاهش HbA۱C بیماران مبتلا به دیابت کمک کند. بنابراین اجرای این گونه برنامه ها در سایر مراکز پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، آموزش ، خودمراقبتی ، گروه همتا ، هموگلوبین گلیکوزیله