نظریه خلافت الهی انسان به مثابه مبنایی برای تفاوت و تساوی در حق مشارکت سیاسی
عنوان مقاله: نظریه خلافت الهی انسان به مثابه مبنایی برای تفاوت و تساوی در حق مشارکت سیاسی
شناسه ملی مقاله: JR_POKN-17-1_011
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_POKN-17-1_011
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید محمد صادق کاظمی - دانشجوی دکترای علوم سیاسی. دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی.دانشگاه امام صادق علیه السلام.تهران. جمهوری اسلامی ایران
سیدمحمدرضا احمدی طباطبایی - عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام. دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی.
خلاصه مقاله:
سید محمد صادق کاظمی - دانشجوی دکترای علوم سیاسی. دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی.دانشگاه امام صادق علیه السلام.تهران. جمهوری اسلامی ایران
سیدمحمدرضا احمدی طباطبایی - عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام. دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی.
تساوی یا عدم تساوی در حق مشارکت سیاسی برای مردم یکی از مسائل مهم در اندیشههای جدید سیاسی محسوب میشود. این پرسش در طول تاریخ با پاسخهای متفاوت مواجه شده است. یکی از این پاسخها در اندیشه شیعه، توجه به نظریه خلافت الهی انسان است. در نگاه اول، به نظر میرسد که حق مشارکت برای مردم به صورت مساوی قابل اثبات است.اما با دقت در این نظریه میتوان نتایج متفاوتی یافت.در این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم: «نسبت میان نظریه خلافت الهی انسان و مساوات در برخوداری از حق مشارکت چیست؟» در پاسخ به این سوال که با روش اجتهادی و با رویکرد تحلیلی توصیفی صورت گرفته است، ابتدا نظریه های رایج در دو بخش «مراد از صفت خلافت الهی» و «گستره حق مشارکت سیاسی» مورد بررسی قرار میگیرد. سپس این نظریه ها به بوته نقد گذاشته شده و این نتیجه استخراج میشود که: اول. صفت خلیفه الهی انسان، صفتی اکتسابی است و دوم. گستره حق مشارکت بر اساس این نظر در غیر از مشروعیتبخشی به حکومت اسلامی است بر همین اساس «عدم تساوی در حق مشارکت» از خلافت الهی انسان فهم میشود.
کلمات کلیدی: واژگان کلیدی: انتخابات, حق مشارکت, خلافت الهی انسان, دموکراسی, سیدمحمدباقر صدر, مشارکت سیاسی, مشروعیت, مردم سالاری, مقبولیت.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1214391/