هدی فکور - دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، کمیته تحﻘیﻘات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
رقیه زردشت - استادیار گروه آموزشی اتاق عمل، مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
اکرم قنبری مقدم - الف.مربی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ب.مربی پرستاری، گروه آموزشی اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مجتبی محمدی - الف.مرکزتحقیقات سلامت سالمندان، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران ب. دانشجوی دکترای تخصصی سالمندشناسی ، دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت ، تبریز ، ایران

مقدمه: ارزیابی جامع سالمندان تحت عنوان CGA (Comprehensive Geriatric Assessment)، بهترین مجموعه از ابزارهای معرفی شده از سوی سازمان جهانی بهداشت برای شناسایی و تصمیم گیری در مورد برنامه ریزی در حوزه بهداشت و سلامت سالمندان و حتی درمان آن ها می باشد . در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین جامع وضعیت سلامت سالمندان مقیم در منازل و نیز مراکز نگهداری در شهر سبزوار انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی حاضر در ارتباط با ۲۵۴ نفر از سالمندان مقیم در منازل و مراکز نگهداری سالمندان پدر و مادر شهرستان سبزوار در سال ۱۳۹۸ انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری و خوشه ای چند مرحله ای به ترتیب برای سالمندان مقیم مراکز نگهداری و منازل صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از ابزارهای استاندارد مربوط به ارزیابی جامع سالمندان (ADL (ActivitiesofDailyLiving)، MMSE (Mini-mental State Examination)، Tinetti ، GDS (Geriatric Depression Scale)، MNA (Mini Nutrition Assesment)) IADL (InstrumentalActivitiesofDailyLiving) و AMT (Abbreviated Mental Test) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ و آزمون های t مستقل، ANOVA و کای دو با در نظر گرفتن سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: میانگین سنی سالمندان مقیم منازل، ۴/۱۰±۷۱ سال و برای سالمندان مقیم مراکز نگهداری، ۰۵/۹±۶۵ سال بود. ۸۵ درصد از سالمندان مقیم منازل و ۸۰ درصد از سالمندان مقیم مراکز نگهداری از سطح تغذیه مطلوب برخوردار بودند. شیوع افسردگی در سالمندان مقیم منازل و مراکز نگهداری به ترتیب ۶۱ و ۵۳ درصد بود؛ اما میزان افسردگی در سالمندان مقیم مراکز نگهداری شدیدتر بود. حدود ۶۵ درصد از سالمندان مقیم منازل و ۷۸ درصد از سالمندان مقیم سرای سالمندان (۰۵/۰>P) دارای اختلال شناختی بودند. همچنین حدود ۹۳ درصد از سالمندان مقیم منازل و ۷۹ درصد از سالمندان ساکن مراکز نگهداری، وضعیت عملکرد جسمانی تقریبا خوبی داشتند. این در حالی است که اکثر سالمندان مقیم منازل از نظر تعادل و راه رفتن در شرایط مطلوب قرار داشتند (۷۴ درصد). این وضعیت در اغلب سالمندان مقیم در مراکز نگهداری، نامطلوب بود و آن ها در معرض خطر نسبتا شدید سقوط قرار داشتند (۶۱ درصد). نتیجه گیری: سالمندان مقیم مراکز نگهداری نسبت به سایر سالمندان جامعه در ابعاد مختلف سلامت مانند انجام فعالیت های روزانه و عملکرد شناختی، ناتوان تر هستند و شیوع بالای افسردگی و وجود خطر سوءتغذیه در آن ها بیانگر نیاز مبرم به توجه ویژه در حوزه سلامت به سالمندان مقیم مراکز نگهداری می باشد.

ارزیابی جامع, سالمندان, سبزوار, سلامت. سالمندان مقیم منزل, سالمندان مقیم مراکز نگهداری