اصل صلاحیت شخصی مبتنی بر تابعیت بزه دیده در قوانین کیفری ایران

مبنای پذیرش «اصل صلاحیت مبتنی بر تابعیت بزه­دیده»، «حمایت از اتباع بزه دیده» است که بر پایه آن، دادگاه های کشور متبوع بزه دیده تحت شرایطی صلاحیت رسیدگی می یابند. اصل مزبور در حقوق ایران، جز در برخی موارد، به عنوان یک اصل تعیین­کننده اعمال قوانین کیفری مورد پذیرش قرار نگرفته بود. این در حالی است که بسیاری از کشورهای دیگر از دیرباز این اصل را پذیرفته و هم اکنون نیز در نظام های حقوق داخلی و بین­المللی استناد به آن در حال گسترش است. با عنایت به عدم مغایرت این اصل با موازین شرعی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و مشروعیت آن در سطح بین المللی، ماده (۸) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ اصل مزبور را مورد پیش بینی قرار داده است که گام موثری در حمایت از اتباع ایرانی به شمار می رود. بررسی میزان تامین منافع اتباع ایرانی از طریق پیش بینی این اصل، جایگاه این اصل در جدال با سایر اصول اعمال صلاحیت و نحوه تعامل اصل موصوف با سایر کشورهای دارای صلاحیت، موضوعی است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

صلاحیت شخصی ، صلاحیت مبتنی بر تابعیت بزه دیده ، صلاحیت کیفری ، اصولتعیین کننده صلاحیت ، صلاحیت کیفری بین المللی