تحلیل اثربخشی عوامل موثر بر اشتغال و راه اندازی کسب وکار معلولین

علیرغم وجود قوانین و برنامه های اشتغال و حمایت و پشتیبانی در خصوص افراد معلول،  همچنان معلولین نسبت به افراد غیر معلول از نرخ اشتغال کمتری برخوردارند.  مطالعات نشان می دهد حدود ۲/۱ درصد از جمعیت ایران را معلولین تشکیل می دهند و نرخ بیکاری معلولین  بیش از ۶۳ درصد و نرخ بیکاری مددجویان بیش  از ۴۸ درصد در جامعه است. لذا، هدف از این مطالعه ارزیابی عوامل موثر بر ایجاد اشتغال و راه اندازی کسب وکار معلولین سازمان بهزیستی در منطقه چهار کشوری می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل کلیه معلولین تحت پوشش سازمان بهزیستی استان های (سمنان ، مازندران ، خراسان شمالی، تهران و مرکزی ) بوده است. از این جامعه نمونه ای به حجم ۳۷۶ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.  جهت گردآوری داده ها از مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد .بر اساس یافته های این مطالعه، هرچند پنج عامل مالی (۴۶/۰)، فردی (۸۶/۰)، دولتی (۵۵/۰)، خانوادگی (۷۰/۰)و کارجویانه (۳۶/۰) تاثیر مثبت و معناداری بر گرایش معلولین به کسب وکار دارد ولی عامل اعتقادی بیانگر عدم تاثیر معناداری بر گرایش معلولین به کسب وکار می باشد. همچنین مطالعات نشان داد در جهت توسعه کسب وکار ، دو حوزه باید بیشتر موردبررسی و توجه قرارگیرد، یکی کسب و انتشار تجارب بزرگ سالان معلول ، و دیگری تغییر نگرش کارفرمایان با توجه به درجه معلولیت معلولین در جهت شناخت توانمندی های خاص معلولین.

کلیدواژه ها:

معلولیت ، راه اندازی کسب وکار ، اشتغال ، خوداشتغالی ، سازمان بهزیستی