کاربرد روش دریس برای ارزیابی وضعیت تغذیه ای باغ های لیموترش در استان هرمزگان

آگاهی از وضعیت تغذیه­ای باغ­ها به کوددهی متعادل درختان کمک شایانی خواهد کرد. از طرفی میانگین عملکرد در هکتار لیموترش در باغ­های کشور، در مقایسه با میانگین جهانی، فاصله قابل ملاحظه­ای دارد که بخشی از آن به عدم تعادل تغذیه­ای بر­می­گردد. یکی از روش­های مورد استفاده برای اطلاع از وضعیت تغذیه­ای باغ­ها روش دریس می­باشد. در این روش، از شاخصی استفاده می­شود که نشان دهنده وضعیت تغذیه­ای گیاه و کمبود و یا زیادی عناصر غذایی در گیاه است و سپس نیاز به عناصر غذایی برای گیاه اولویت بندی می­شود. در این راستا تحقیق حاضر در سه منطقه مهم استان (از نظر باغ های لیموترش) یعنی هشتبندی، میناب مرکزی و رودان انجام شد. نمونه برداری های مربوط به برگ و همچنین اندازه­گیری عملکرد از ۶۰ باغ صورت پذیرفت. با توجه به شاخص­های دریس بدست آمده در این تحقیق، وضعیت تغذیه­ای باغ­های در مناطق اصلی تولید لیموترش استان هرمزگان مورد ارزیابی قرار گرفت. متوسط شاخص دریس برای عناصر پرنیاز شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم به ترتیب برابر با  ۰۷/۶- ، ۸۱/۰ و ۶۸/۲- بدست آمد که بر این اساس ترتیب نیاز غذایی عناصر پرمصرف در باغات لیموترش استان هرمزگان به صورت N> K > P می­باشد. متوسط شاخص دریس برای عناصر کم­نیاز شامل منگنز، آهن، بور، روی، مس و کلر به ترتیب برابر  با ۷۹/۸-، ۱۰/۶-، ۶/۲، ۸۹/۴، ۶۶/۷ و ۲۱/۸ محاسبه گردید و بنابراین ترتیب اولویت تغذیه­ای برای عناصر کم مصرف به صورت Mn> Fe> B> Zn> Cu> Cl  تعیین گردید. ترتیب کلی نیاز به عناصر غذایی نیز به­صورت Mn> Fe> N> K > P B> Zn> Cu> Cl بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده می­توان  تصمیم گیری­های مناسبی در جهت کوددهی متعادل انجام داد. پیشنهاد می­شود مصرف عناصر ریز مغذی همچون آهن، منگنز و عناصر پرمصرف نیتروژن و پتاسیم در اولویت مصرف در این باغ­ها قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

تعادل تغذیه ای ، عناصر پرمصرف ، عناصر کم مصرف ، کمبود عناصر غذایی