مقایسه روش های زمین آمار و درختان تصمیم گیری تصادفی در پهنه بندی شوری خاک در زهک دشت سیستان

نقشه­های خاک از منابع عمده اطلاعات برای مدیریت اراضی، منابع طبیعی و محیط زیست هستند. شوری خاک یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید در اراضی دشت سیستان می­باشد. در این تحقیق روش­های زمین آمار و درختان تصمیم­گیری تصادفی[۱] جهت تولید نقشه­های شوری خاک مقایسه شدند. تعداد ۴۶۰ نمونه خاک از عمق ۳۰-۰ سانتیمتر با فواصل ۷۵۰ متری در سطح ۴۱۰۰۰ هکتار از اراضی زهک دشت سیستان به روش مرکب برداشت شد و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک اندازه­گیری گردید. ۳۶۱ نمونه برای آموزش و ۹۹ نمونه برای اعتبارسنجی مستقل استفاده شدند. در روش زمین آمار انواع مختلف نیم­تغییرنماهای دایره­ای، کروی، نمایی و قوسی و روش­های مختلف میانیابی معکوس فاصله، کریجبینگ ساده، کریجینگ معمولی، کریجینگ عام و کوکریجینگ برازش و بهترین­ مدل­ها انتخاب شدند. در مدل درختان تصمیم­گیری تصادفی از روش نقشه­برداری رقومی خاک استفاده شد و خصوصیات مختلف اراضی با استفاده از مدل رقومی ارتفاع و تصاویر ماهواره­ای استخراج شدند. نتایج روش زمین­آمار نشان داد که همبستگی مکانی شوری خاک در منطقه مورد مطالعه متوسط است و بهترین مدل نیم­تغییر­نما و میانیابی به ترتیب کروی و کریجینگ معمولی بودند. در روش درختان تصمیم­گیری تصادفی شاخص پوشش گیاهی، جهت شیب و شاخص شوری دارای بیشترین اهمیت در پیش­بینی شوری خاک بودند. نتایج مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و خطای میانگین برای داده­های آموزش و تست نشان داد که روش درختان تصمیم­گیری تصادفی نسبت به روش زمین­آمار اندکی برتری داشت. استفاده از سایر متغیرهای کمکی مانند نقشه­های کاربری اراضی و سری خاک می­تواند دقت نقشه تولیدی با روش درختان تصمیم­گیری تصادفی را بهبود بخشد. [۱] .Random forest

کلیدواژه ها:

اراضی مسطح ، نقشه برداری رقومی خاک ، نقشه شوری خاک ، زمین آمار