توسعه و ارزیابی فناوری های نوین تثبیت خاک در کاهش آبدوی و مهار فرسایش، پایدار سازی دیواره زهکش ها و عرصه های پرشیب در اراضی طرح ولایت خوزستان
محل انتشار: نشریه پژوهش های خاک، دوره: 32، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 178
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AREO-32-3_005
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش، توسعه فناوری مناسب مقاومسازی و پایداری خاک و بررسی کارایی آن در آزمایشگاه و عرصه برای استفاده در منطقه یادشده بود. آزمون اثر روشهای ابداعی روی آبدوی، کاهش رسوب و دستیابی به نوع و مناسب ترین روش برای پایداری جداره جانبی کانال های شبکه آبیاری و زهکشی و کاهش فرسایش صورت گرفت. در این پژوهش، استفاده از روشهای مختلف تثبیت خاک و مطالعه تغییرات آبدوی و مقاومت فرسایشی خاک دیواره ی کانال های زهکش و عرصه طبیعی به صورت آزمایشگاهی و صحرایی با استفاده از باران ساز صورت گرفت. افزودنیهای متعدد موردبررسی قرار گرفت. حداقل ۳۴۰ آزمایش (با ۱۵ نوع افزودنی اصلاح کننده) بر روی نمونه خاک منطقه انجام شد و تاثیر روشهای بکارگیری شده آنالیز و ویژگی های مختلف اندازه گیری شد. در مطالعات آزمایشگاهی برای همه آزمایش ها، مقدار ۲۵ کیلوگرم نمونه خاک در داخل تشتک های فلزی (به طول۱۰۰ و عرض ۳۵ سانتیمتر) قرار داده و به صورت دستی با اعمال فشردگی لازم تا رساندن به جرم مخصوص ظاهری خاک در طبیعت، فشرده شد. تیمارها در فلوم هایی با شیب ۱ به ۲۵/۱ (مشابه شیب جانبی زهکش ها) و تحت بارندگی ۳۰، ۵۰ و ۸۰ میلی متر بر ساعت (تداوم حداکثر نیم ساعت) شبیه سازی و سپس آزمونهای مکمل بهصورت صحرایی انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که بهبود دهندهها منجر به کاهش ۹۰ درصدی رسوب ناشی از باران شد. دو نوع از اصلاح کنندههایLP و PC دارای بیش ترین تاثیر در کاهش میزان فرسایش از جداره کانال های زهکش بود. هم چنین، مشخص شد افزایش غلظت تثبیت کنندههای مورداستفاده در تمامی تراکم ها، تا سطح آستانه مشخصی در کاهش میزان رسوب خروجی تاثیر مثبت داشته است. اندازهگیری مقدار رواناب و هدررفت خاک نشان داد که افزودنیهای مورداستفاده موجب توقف کامل هدررفت خاک و افزایش تولید رواناب نسبت به تیمار شاهد شد. کاربرد الیاف پلی پروپیلن در ترکیب با افزودنی پلیمری LP منجربه خود متراکم سازی و پایداری خاکهای ناپایدار شد و حتی با تداوم بیش از شش برابری زمان بارش بیشینه (تا سه ساعت)، همچنان پایدارماند. فناوری مطالعه شده در این پژوهش به عنوان یکی از راهحلهای بهینه کاهش و کنترل فرسایش و پایدار کردن خاک معرفی شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرود شریفی
دانشیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، سازمان آموزش و تحقیقات
فریدون سلیمانی
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان آموزش و تحقیقات
سید احمد حسینی
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، سازمان آموزش و تحقیقات
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :