بررسی پوشش گیاهی منطقه قلایی کشکان در استان لرستان

جمع آوری نمونه های گیاهی و تداوم این جمع آوری ها، شناخت بیشتر بوم سامانه ها، افزایش آگاهی درباره تنوع زیستی را سبب می شود و معیاری برای بررسی میزان فرسایش ژنتیکی با گذشت زمان است. منطقه قلایی کشکان به مساحت حدود ۳۰۰۰۰ کیلومتر مربع، در کوه های زاگرس میانی قرار گرفته است. برای بررسی فلوریستیک پوشش گیاهی منطقه قلایی کشکان، در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۲، گیاهان منطقه با روش های مرسوم فلوریستیک، جمع آوری و با منابع موجود، در سطح تیره، جنس و گونه شناسایی شدند. در مجموع، ۵۵۱ گونه شناسایی شدند که متعلق به ۷۳ تیره و ۳۵۵ جنس هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی گونه ها نشان می دهد که بیشترین درصد گونه ها متعلق به عناصر ناحیه ایرانی - تورانی است. وجود رودخانه دائمی کشکان سبب شده است که در قسمت شمالی منطقه و معمولا در امتداد رودخانه، نواری از گیاهان ماندابی حضور داشته باشند. گونه های دارمازو (Quercus infectoria) و ارغوان (Cercis siliquastrum) هر دو از عناصر کوهپایه ای هستند که در قسمت های شمالی حضور دارند. در قسمت های جنوبی منطقه، در هر طبقه ارتفاعی، گونه های ویژه ای رویش دارند که بر این اساس به دو تیپ کوهپایه ای و کوه سری تقسیم بندی می شوند. در تیپ کوه سری عمدتا گراس های کوه سری، گیاهان پیازی مانند  Allium jesdianum، گونه هایی مانند ریواس (Rheum ribes)، آوندول (Smyrnium cordifolium)، همچنین شکل های بوته ای خاردار و بالشتک مانند همچون جنس های Astragalus، Acantholimon، Onobrychis و Acanthophyllum حضور دارند. در تیپ کوهپایه ای، جنگل های بلوط، جوامع تشکیل می دهند. بیشترین تخریب های انسان در محدوده کوهپایه ای است. به علت فرسایش ژنتیکی منطقه، سه سطح تنوع زیستی شناخته شده شامل بوم سامانه ها، گونه ها و جمعیت ها در معرض تهدید جدی هستند.    

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: پوشش گیاهی ، تنوع زیستی ، زاگرس ، فرسایش ژنتیکی ، قلایی کشکان