بررسی متابولیت های ثانویه و ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی گیاه زعفران تحت تاثیر الیسیتور پلی اتیلن گلایکول
محل انتشار: نشریه زیست شناسی گیاهی ایران، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 323
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPB-12-3_002
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
زعفران یکی از مهم ترین گیاهان چندساله است که از نظر دارویی و ادویه ای در جهان همواره جالب توجه بوده است. کلاله خشک (زعفران) Crocus sativus معمولا به عنوان طعم دهنده ، رنگ خوراکی و دارویی مورد استفاده قرار می گیرد و شامل چندین بتا کاروتن از جمله رنگدانه زرد Crocin ، ماده ای با طعم تلخ Picrocrocin و عطر خوب Safranal است که نه تنها دارای اثرکاهنده قند خون است بلکه همچنین خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد. در پژوهش حاضر، اثر پلی اتیلن گلایکول بر محتوای برخی متابولیت های ثانویه و ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی زعفران بررسی شد و نتایج نشان دادند بیشترین و کمترین میزان پرولین، محتوای نسبی آب، پراکسید هیدروژن و رنگیزه های کلروفیل a، b و کل به ترتیب در تیمار ۱۲ درصد پلی اتیلن گلایکول و تیمار شاهد حاصل می شود؛ همچنین اعمال پلی اتیلن گلایکول سبب افزایش متابولیت های ثانویه گیاه زعفران در مقایسه با تیمار شاهد شد. بیشترین میزان کروسین (۰۴/۲۹ درصد)، پیکروکروسین (۱۷/۲۴ درصد) و کروستین (۰۴/۰ درصد) در تیمار ۱۲ درصد پلی اتیلن گلایکول حاصل شد. بیشترین و کمترین قدرت مهارکنندگی IC۵۰ به ترتیب در تیمار های ۱۲ درصد پلی اتیلن گلایکول و شاهد مشاهده شد. بیشترین فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در تیمار ۱۲ درصد پلی اتیلن گلایکول به دست آمد. نتایج پژوهش حاضر نشان دادند که کاربرد الیسیتور پلی اتیلن گلایکول سبب بهبود محتوای متابولیت های ثانویه و ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی مهم گیاه زعفران می شود و می توان این راهکار را برای بالا بردن بهره وری اقتصادی زعفران پیشنهاد کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرحناز توکلی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
محمد رفیعی الحسینی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
رودابه راوش
گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
محمود رفیعیان کوپایی
مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایراند
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :