محمود نجفی - دانشگاه سمنان.
سولماز دبیری - دانشگاه تبریز
غلامرضا دهشیری - دانشگاه الزهرا
نصرت جعفری - دانشگاه پیام نور

چکیده هدف پژوهش حاضربررسی نقش امید، احساس تنهایی و مولفههای آن در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. بدین منظورنمونه ای به حجم ۳۰۰ سالمند با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه احساس تنهایی، رضایت از زندگی و امید روی آنها اجرا شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین امیدواری با رضایت از زندگی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین بین احساس تنهایی و مولفه های آن با رضایت از زندگی رابطه منفی معنیدار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که احساس تنهایی ناشی از خانواده و احساس تنهایی عاطفی به ترتیب نقش مهم و معناداری در رضایت از زندگی دارند و در مجموع ۲۸ درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین می کنند. همچنین، دو متغیر احساس تنهایی و امید به ترتیب نقش معناداری در پیش بینی رضایت از زندگی دارند. نتایج حاکی از آن است که کاهش احساس تنهایی و افزایش امید در سالمندان می تواند به بهداشت، سازگاری و رضایت از زندگی انها کمک کند توجه به این متغیرها در برنامه ریزی ها می تواند مفید واقع شود.

Key words: loneliness feeling, life satisfaction, hope, elders, کلیدواژه ها: تنهایی, رضایت از زندگی, امیدواری, سالمند