اصلاح ساختار دولت عباسی در نیمه دوم سده سوم (۲۵۰ ۳۹۵ ه.ق)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم تاریخی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 232
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSS-7-1_001
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
نیمه دوم سده سوم هجری و دوره زمامداری سه خلیفه، معتمدبالله (۲۵۶ ۲۷۹ه)، معتضد (۲۷۹-۲۸۹ه) و مکتفی (۲۸۹-۲۹۵ه)، با بازیابی اقتدار دستگاه خلافت عباسی و تجدید سازمان آن همراه بود. این فرآیند اصلاحی که ابواحمد موفق (م.۲۷۸ه) آن را آغاز کرد و ابوالعباس معتضد درخشان ترین چهره آن بود، در میان دو دوره انحطاط قرارگرفت؛ نخستین دوره، دوره سامرا بود که در آن سربازبردگان ترک و غیر ترک زمام خلافت را به دست گرفتند و دومین دوره که با خلافت مقتدر (۲۹۵-۳۲۰ه) آغاز شد، شاهد فساد دربار، فروپاشی دیوان سالاری و گسیخته شدن سازمان نظامی بود و با ورود بویه ای ها به بغداد (۳۳۴ه) پایان گرفت. ساختاری که در این دوره پدید آمد، دارای چند ویژگی بود: تمرکز قدرت در نهاد خلافت، تمرکز دیوان سالاری و برتری نهادن آن بر نیروی نظامی، جلوگیری از واگذاری اقطاع در برابر خدمات اداری و نظامی و در آخر، ایجاد سپاهیان دائمی و مزدبگیر. در این نوشتار فرآیند اجرای این اصلاحاتباتاکیدبردگرگونیدرساختنظامی،بررسیوواکاویمیشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد احمدی منش
دانش آموخته دکتری تاریخ اسلام دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :