واپسین ایلخان
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم تاریخی، دوره: 3، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_JHSS-3-1_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 336
نویسندگان
عضو هیئت علمی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
چکیده
مرگ سلطان ابوسعید مغول در ربیع الاول سال ۷۳۶ هجری را سال انحلال دولت ایلخانی در ایران به شمار آورده اند. اما امیران و وزیران ایلخانان که برای یافتن مشروعیت، هر مدعی فرزندی چنگیز را به ایلخانی نشانده و خود به نام او فرمانروایی می کردند، کسانی را به حکومت آورده و سکه به نامشان زده و در تاریخ سیاسی ایران وارد کردند که به ایلخانان دست نشانده معروف شده اند و تاکنون ۹ نفر آنها شناسایی شده است. آخرین ایلخان دست نشانده ای که تاکنون شناخته و شناسانده شده، انوشیروان است. از این انوشیروان یا نوشیروان کمتر نامی در منابع و سکه های به جای مانده هست. از آخر کار او نیز چندان خبری نداریم. در دهه ۸۰ میلادی، چند سکه جدید در حراجی های اروپایی پیدا شدند که پس از مدتی در کاتالوگهای سکه و سرانجام در کتابهای راهنمای دولت های اسلامی و کتابهای تاریخ ایلخانان ثبت گردیدند. نقش این سکه ها کاملا شبیه سکه های ایلخانی و چوپانی است. نام نویی بر یان سکه ها یافته می شود که موضوع این نوشته است.کلیدواژه ها
غازان دوم., مغولان, واپسین ایلخاناناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.