تاثیر دوره مصرف و سطوح مختلف مکمل سولفات آهن بر عملکرد رشد، صفات لاشه و فراسنجه های هماتولوژی جوجه های گوشتی

زمینه مطالعاتی: عنصر آهن نقش کلیدی را در بسیاری از فرآیندهای متابولیکی بدن ایفاء می کند و وجود آن در جیره غذایی دام و طیور در پیشگیری از عارضه فقر آهن ضروری است. هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات مکمل سولفات آهن در دوره های مختلف تغذیه ای بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های هماتولوژی جوجه های گوشتی بود. روش کار: در این تحقیق تعداد ۴۵۰ قطعه جوجه گوشتی خروس یکروزه راس-۳۰۸ در قالب یک آزمون فاکتوریل ۳×۳ در ۹ گروه آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل ۳ سطح مکمل سولفات آهن (صفر، ۴۰ و ۸۰ میلی گرم) در ۳ دوره تغذیه ای کل (۱ تا ۴۲ روزگی) دوره رشد و پایانی (۱۱ تا ۴۲ روزگی) و دوره پایانی (۲۵ تا ۴۲ روزگی) بود. نتایج: نتایج نشان داد که مکمل سازی جیره پایه با ۸۰ میلی گرم سولفات آهن در کل دوره (۱ تا ۴۲ روزگی) متوسط مصرف خوراک روزانه جوجه های گوشتی را بطور معنی داری (۰۵/۰>P) کاهش داد. همچنین استفاده از سولفات آهن به ترتیب در کل دوره و دوره های رشد و پایانی بازده عضله ران و سینه را بطور معنی داری افزایش داد (۰۵/۰>P). در مورد وزن نسبی چربی محوطه بطنی، استفاده از جیره شاهد بدون مکمل افزودنی و همچنین مکمل ۴۰ میلی گرم بر کیلوگرم سولفات آهن در کل دوره آزمایش باعث کاهش معنی داری وزن نسبی چربی محوطه بطنی شد (۰۰۱/۰>P). همچنین استفاده از ۴۰ و ۸۰ میلی گرم مکمل سولفات آهن بطور معنی داری سطوح هموگلوبین، هماتوکریت (PCV)، میانگین حجم گلبولهای قرمز (MCV)، میانگین هموگلوبین در سلول (MCH)، آهن موجود در سرم و میزان کل ظرفیت اتصال به آهن (TIBC) سرم خون جوجه ها را بهبود بخشید (۰۱/۰>P). نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از مکمل سولفات آهن در سطوح ۴۰ و ۸۰ میلی گرم بر کیلوگرم جیره، تاثیر چشمگیری بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی نداشت، ولی با افزایش سطوح هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH، آهن سرم و کاهش میزان TIBC سرم، وضعیت هماتولوژی جوجه ها را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

سولفات آهن ، دوره مصرف ، عملکرد ، چربی محوطه بطنی ، فراسنجه های هماتولوژی