واکنش جوجه های گوشتی سویه راس ۳۰۸ به سطوح مختلف والین قابل هضم در دوره رشد

زمینه مطالعاتی: تغذیه سطوح مورد نیاز اسید آمینه والین نقش موثری بر عملکرد جوجه های گوشتی دارد. هدف: این آزمایش به منظور تعیین احتیاجات اسید آمینه والین قابل هضم و اثرات آن بر صفات عملکردی جوجه خروس های گوشتی سویه راس ۳۰۸ انجام گرفت. روش کار: تعیین احتیاجات اسید آمینه والین براساس شاخص های عملکردی جوجه خروس های گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با۴۵۰ قطعه جوجه یک روزه سویه راس ۳۰۸ از سن ۸ تا ۲۱ روزگی در ۶ تیمار و ۵ تکرار (۱۵ پرنده در هر تکرار) انجام گردید. جیره غذایی پایه حاوی ذرت و کنجاله سویا برای مقادیر کافی تمام مواد مغذی به جز اسید آمینه والین تنظیم گردید. سطوح افزایشی اسید آمینه والین به جیره غذایی پایه جهت ایجاد ۶ سطح اسید آمینه والین قابل هضم، در دامنه ۷۴/۰ تا ۹۹/۰ درصد تامین گردید. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، راندمان غذایی و میزان مصرف اسید آمینه والین قابل هضم طی دوره آزمایشی اندازه گیری شد. نتایج: مدل خطوط شکسته غیرخطی برای برآورد احتیاجات والین قابل هضم جوجه های گوشتی سویه راس ۳۰۸ به خوبی روی داده های افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی برازش داده شد و میزان والین قابل هضم مورد نیاز برای این سه صفت به ترتیب ۸۵/۰، ۹۵/۰ و ۸۴/۰ درصد جیره غذایی برآورد گردید. میانگین مقادیر شاخص های افزایش وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، راندمان غذایی و میزان مصرف اسید آمینه والین قابل هضم به طور معنی داری تحت تاثیر اسید آمینه والین قرار گرفت (۰۱/۰>p). بطوریکه کمترین مقادیر ضریب تبدیل غذایی و بالاترین راندمان غذایی مربوط به سطح ۸۹/۰ درصد اسید آمینه والین بود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج، میزان احتیاجات اسیدآمینه والین برای حداکثر عملکرد جوجه های گوشتی بین ۸۴/۰ تا ۹۵/۰ متغییر می باشد و اختلاف چشمگیری بین احتیاجات والین برآورد شده سویه راس ۳۰۸در دوره رشد با سایر منابع مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

اسید آمینه والین ، مدل خط شکسته غیرخطی ، جوجه خروس گوشتی ، سویه راس ۳۰۸