تاثیر کم کاری و پرکاری تیروئیدی پس از محدودیت شدید خوراکی بر عملکرد تولیدی و شاخص آسیت در جوجه های گوشتی
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم دامی، دوره: 28، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_ANIMAL-28-4_011
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 224
نویسندگان
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
چکیده
زمینه مطالعاتی: مطالعه عملکرد رشد و بازده تولید جوجه های گوشتی به دنبال کم کاری و پرکاری موقت تیروئیدی پس از محدودیت شدید خوراکی. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثرات پرکاری و کم کاری تیروئیدی متعاقب محدودیت شدید خوراکی بر رشد جبرانی، صفات تولیدی و پارامترهای خونی جوجه های گوشتی انجام شد. روش کار: تعداد ۶۴۰ قطعه جوجه یکروزه گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی به ۱۶ واحد آزمایشی شامل ۴ تیمار و هر تیمار ۴ تکرار اختصاص داده شدند. گروه های آزمایشی شامل ۱) گروه شاهد، بدون اعمال محدودیت غذایی، ۲) گروه محدودیت غذایی یک روز در میان از سن ۸ تا ۲۱ روزگی، ۳) گروه مصرف کننده لووتیروکسین بعد از قطع محدودیت غذایی و ۴) گروه مصرف کننده متی مازول بعد از قطع محدودیت غذایی بود. صفات عملکردی طی سه مرحله آغازین (۱ تا ۲۱ روزگی)، میانی (۲۲ تا ۳۵ روزگی) و پایانی (۳۶ تا ۴۹ روزگی) اندازه گیری شدند. در پایان دوره از هر تکرار سه قطعه پرنده پس از خونگیری، کشتار شدند. نتایج: بررسی آماری نشان داد که اعمال محدودیت غذایی در دوره آغازین به طور معنیداری افزایش وزن روزانه را کاهش داد (۰۵/۰p < ) اما در کل دوره تاثیر معنی داری بر این عملکرد نداشته است (۰۵/۰P> ). در کل دوره آزمایش محدودیت غذایی به طور معنی داری خوراک روزانه مصرفی و ضریب تبدیل خوراک را کاهش و شاخص تولید را افزایش داد (۰۵/۰p < ). مصرف لووتیروکسین بعد از یک دوره محدودیت غذایی به طور معنیداری خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل نهایی را کاهش و شاخص تولید را افزایش داد (۰۵/۰p < )؛ اما مصرف متیمازول تاثیر معنیداری بر عمده صفات عملکرد اقتصادی نداشت و درنهایت هم باعث کاهش معنیدار وزن نهایی گردید. مصرف لووتیروکسین و متی مازول باعث افزایش معنیدار وزن نسبی کبد درمقایسه با گروه شاهد شد؛ همچنین بین گروههای آزمایشی تفاوتی در مقادیر هماتوکریت و شاخص بروز آسیت مشاهده نشد (۰۵/۰P> ). نتیجه گیری نهایی: بنظر میرسد اعمال محدودیت غذایی یک روز در میان از سن ۸ تا ۲۱ روزگی بدون اعمال کم کاری و پر کاری تیروئیدی باعث بهبود عملکردهای تولیدی بدون تاثیر منفی بر خصوصیات لاشه میشود.کلیدواژه ها
رشد جبرانی, شاخص آسیت, پرکاری تیروئیدی, کم کاری تیروئیدی, محدودیت خوراکیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.