ناکارآمدی سرشماری عمومی سال ۱۳۳۵ش در احصاء بیکاری؛ نمونه ای از نسبت آمارهای اقتصادی با امر واقع تاریخی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 194
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSS-11-1_008
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
از سال ۱۳۳۵ش تاکنون، سرشماریهای ادواری عمومی نفوس جمعیت کشور، اصلی ترین منبع رسمی است که در آن آمار بیکاران کشور احصاء میشود. براساس نتایج سرشماری ۱۳۳۵ش، جامعه ایران در آن زمان در وضعیت اشتغال کامل قرارداشت. این در حالی بود که در دهههای ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ش، از سویی سرمایهگذاریهای عمرانی به بخشهای غیرمولد یا دیربازده سوق یافته بود و از سوی دیگر، جمعیت روستایی که اکثریت جمعیت آن زمان کشور را تشکیل میداد، از منابع و امکانات تولیدی روستاها پیشی گرفته بود؛ ازاین رو، بخش زیادی از جمعیت فعال کشور بهصورت آشکار و پنهان با مشکل بیکاری روبهرو بود؛ بنابراین، پرسش پژوهش حاضر این است که چرا سرشماری سال ۱۳۳۵ش از بازنمایی این بیکاری ناتوان بوده است؟ مدعای نوشته حاضر این است که دستهبندی و مقولاتی که برپایه آنها در این سرشماری به آمارگیری و احصاء بیکاران پرداخته شده است، موجب مخدوششدن آمار بیکاری و پنهانشدن آن میشد؛ زیرا این دستهبندی و مقولات، برگرفته از تقسیم بندی نیروی کار برپایه کار مزدی بود، حال آنکه در جامعه آن زمان، کار رعیتی بر دیگر اشکال کار غلبه داشت. برایناساس، نخست، چگونگی بازنمایی بیکاری در سرشماری یادشده شرح داده میشود و سپس، شیوه بهره برداری از زمین پیش از اصلاحات ارضی بررسی خواهد شد تا در آخر بتوان نشان داد که آمار بیکاری در سرشماری مذکور، به چه طریقی به شمارش نیامده و پنهان مانده بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدجواد عبدالهی
دانش آموخته دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :