نصراله پورافکاری - گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان
منصور حقیقتیان - گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
سید رضا قطبی - کارشناس ارشد جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

چکیدهکشاورزی در مناطق توسعه نیافته و محروم یکی از مهمترین منابع اقتصادی و از ابعاد گوناگون، موثر بر زندگی اجتماعیافراد است. از طرفی با توجه به پیامدهای رشد جمعیت شهرنشین و پیش بینی افزایش نیاز به محصولات کشاورزی،اهمیت ترویج و آموزش کشاورزی دوچندان می گردد زیرا پسندیده آنست که در راستای توسعه پایدار که هم رشدکشاورزی و نیاز غذایی جمعیت تامین گردد و هم پایداری درازمدت فعالیت ها و قابلیت های اراضی حفظ شود. ضمنآنکه به مناسبت های گوناگون از آنجا که ترویج به نشر آموزه ها و ایده های نوین می پردازد مستقیما در زندگی اجتماعی وویژگی های فرهنگی اثر می گذارد روشن است که چگونگی ترویج کشاورزی و موفقیت آن نیز در ارتباط با کشاورزان واستقبال ایشان از ترویج به طور متقابلی از عوامل اجتماعی و فرهنگی اثر می پذیرد.هدف از این مطالعه بررسی عوامل اجتماعی - فرهنگی موثر بر گرایش کشاورزان نی ریزی به ترویج کشاورزی میباشدو برای انجام این تحقیق از پیمایش استفاده گردید و شهرستان نی ریز یکی از مراکز مهم تولید محصولات کشاورزی دراستان فارس، به عنوان منطقه مورد پژوهش انتخاب شد. کشاورزان کل شهرستان با تعداد ۹۸۲۱ نفر جامعه آماری را تشکیلمی دادندکه نمونه آماری با بکارگیری فرمول کوکران تعداد ۳۷۰ نفر برآورد گردید. ابزار گرداوری اطلاعات در این تحقیقپرسشنامه بود که توسط کشاورزان و درشرایط لازم توسط پرسشگران منتخب تکمیل گردید.بر اساس یافته های توصیفی۵۴ % از کشاورزان نی ریزی اعلام نمودند تجربه شرکت در کلاس ها / پژوهش ۹۶ % از پاسخگویان مردبوده اند همچنین ۱شیوه های جدید کار کشاورزی را » و آموزش های ترویجی را دارا هستند. و در بخشی دیگر ۲۴ % از نمونه آماری با اینکهمخالفت نمودند.نتایج استنباطی از این تحقیق نشان می دهد بین هر یک از متغیر های مستقل تحقیق از « آسان می کندجمله تقدیر گرایی،میزان مشارکت اجتماعی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی، پایگاه اجتماعی افراد و باور به نوآوری ومتغیر وابسته پژوهش یعنی گرایش به ترویج کشاورزی رابطه معنی داری وجود دارد.

واژه های کلیدی: گرایش, ترویج کشاورزی, توسعه, فرهنگ, نی ریز