سید اسکندر صیدائی - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه اصفهان
امین دهقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد

امروزه مشارکت روستائیان در امور روستایی و با دید تخصصی تر در توسعه روستایی، از ضروریات برنامه ریزی در محیط هایروستایی به شمار می رود. در این میان با مرور تاریخ مشارکتهای روستائیان در امور روستاها با دو الگو یا روند روبه رو می شویم.اولین الگو، الگوی مشارکت سنتی روستائیان در قالب مقرارت عرفی و به صورت نانوشته بوده است که بیش از همه با انگیزههای اقتصادی – اجتماعی صورت می گرفته است. دومین الگو، الگوی مشارکت جدید در قالب قوانین و مقرارتی است که بههمکاری مردم شکل قانونی و اداری می بخشید.این مقاله به این سوال می پردازد که آیا تفاوتی در میزان مشارکت روستائیان در گذشته و حال حاضر وجود دارد یا نه؟نگارندگان در این جستار بدنبال ارزیابی میزان مشارکت مردمی در گذشته و حال حاضر و بررسی موفقیت الگوی مشارکتسنتی و جدید و یا ترکیبی از هر دو می باشند، که بدین منظور برای آنکه بتوان یک تقسیم بندی مناسب زمانی بین این دو الگوبرقرار کرد تشکیل شوراهای اسلامی را ملاک قرار داده و این دو الگو را با هم مقایسه می کنیم. داده های تحقیق مبتنی براستفاده از اطلاعات پرسشنامه ای و برداشت های میدانی از ۳۸۰ خانوار و ۳۰ روستای نمونه در بخش مرکزی شهرستان نورآبادممسنی است که با استفاده از آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آزمونفرضیات نشان می دهد؛ رابطه معنی دار آماری در سطح احتمال ۹۵ / درصد بین مشارکت سنتی و جدید روستائیان بخش مرکزیشهرستان ممسنی وجود ندارد ولی این تفاوت در مصادیق مشارکت سنتی و جدید چشمگیر است.

مشارکت, مشارکت سنتی, مشارکت جدید, توسعه روستایی