ارزیابی تاثیر تغییرات اقلیمی بر برآورد تبخیر-تعرق مرجع و مقایسه آن با داده های لایسیمتری(مطالعه موردی دشت بردسیر)

تغییرات اقلیمی با تاثیر بر دما و بارش، نقش نسبتا به سزائی در تغییرات نیازآبی گیاهان دارد. هدف از این تحقیق پیش بینی دما و بارش در دوره آینده ی نزدیک و ارزیابی اثر تغییرات اقلیمی بر تبخیر-تعرق و نیازآبی یونجه درمنطقه بردسیر کرمان است. بهترین معادله برای برآورد تبخیر-تعرق واقعی در منطقه، با استفاده از داده های اندازه گیری شده توسط دستگاه لایسیمتر در یک دوره ی هفت ماهه جهت واسنجی، ارائه گردید. به این منظور شش معادله ی پرکاربرد به علاوه تکنیک شبکه-های عصبی مصنوعی تحت چهار سناریوی مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. بهترین معادله از میان معادلات ارائه شده، معادله بلانی کریدل با شاخص های نیکویی برازش (R۲=۰.۸۸۴) و RMSE=۰.۱۱)) و بهترین سناریوی شبکه عصبی مصنوعی، سناریوی دمای میانگین روزانه با شاخص نیکویی برازش (R۲=۰.۸۰۲) و ((RMSE=۱.۵۱۶ به دست آمد. به این ترتیب معادله بلانی کریدل به عنوان مرجع جهت پیش بینی انتخاب شد. در ادامه با استفاده از مدل GFDL-ESM۲M جهت شبیه سازی بارش و دمای آینده نزدیک(۲۰۲۰-۲۰۵۰) استفاده گردید. از داده های مشاهداتی دما و بارش ایستگاه های هواشناسی منطقه برای دوره ی پایه ۲۰۱۶-۱۹۸۷ استفاده شد. توسط سه سناریوی خوش بینانه RCP۲.۶، حد وسط RCP۶ و بدبینانه RCP۸.۵، روند تغییرات دما و بارش برای دوره ی آینده نزدیک (۲۰۲۰-۲۰۵۰ ) استخراج گردید. نتایج نشان داد که میانگین دما برای سه سناریوی یاد شده به ترتیب ۲.۵، ۲.۸ و۳.۱ درجه سلسیوس در سال ۲۰۵۰ افزایش می یابد و بارش، تقریبا بدون تغییر خواهد ماند. به این لحاظ انتظار می رود که نیاز آبی بخش کشاورزی منطقه در آینده ی نزدیک به ترتیب ۳.۶۴، ۴.۶۹و ۵.۲۵ میلیمتر در سال افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

سناریوهای تغییرات اقلیمی RCP ، شبکه عصبی مصنوعی ، نیاز آبی مرجع