برآورد تبخیر - تعرق پتانسیل از روش موازنه انرژی در مقایسه با روش تشتک تبخیر و فائو پنمن مونتیث

هدف از این تحقیق تعیین تبخیر- تعرق پتانسیل (ETo) با استفاده از روش های موازنه انرژی و تشت تبخیر در مقایسه با روش فائو پنمن مونتیث بود. منطقه مورد مطالعه در استان آذربایجان غربی و در فاصله ۳۷ کیلومتری شمال ارومیه واقع گردیده است. در این تحقیق از داده های ایستگاه هواشناسی سینوپتیک کهریز مربوط به یک دوره زمانی ۷ ماهه از ماه آوریل تا اکتبر طی سال های ۲۰۰۶ الی ۲۰۰۸ میلادی استفاده گردید. بعد از تجزیه و تحلیل داده ها میزان تبخیر- تعرق پتانسیل به هر سه روش، به صورت روزانه و ماهانه تعیین گردید. نتایج نشان داد میزان برآورد ETo در روش موازنه انرژی دقیق تر از روش تشت تبخیر می باشد. حداکثر و حداقل میانگین سه ساله ETo در روش موازنه انرژی (محاسبه شده با ضریب بازتابش، ۲۵%=α) به ترتیب ۵/۸ و ۷/۲ میلی متر بر روز به دست آمد. این مقادیر در روش تشت تبخیر به ترتیب ۵/۶ و ۹/۰ و در روش فائو پنمن مونتیث ۳/۱۱ و ۹/۲ میلی متر بر روز محاسبه گردید. در روش موازنه انرژی مقادیر میانگین سه ساله نسبت باون (β) و تشعشع خالص خورشیدی به ترتیب بین ۴۱۳۴/۰- تا ۲۴۴۳/۰- و ۷/۱ تا ۴/۸ میلی متر بر روز به دست آمد. در روش تشت تبخیر مقدار ضریب تشت بین ۴۵/۰ تا ۸۲/۰ محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

تابش خالص خورشیدی ، ضریب تشت ، کهریز ، نسبت باون