کاربرد بیوچار و سطوح تنش آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی زنیان (Trachyspermum ammi)

بیوچار از جمله مواد آلی است که به دلیل دارا بودن خاصیت پایداری بالا، در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثر بر هم کنش سطوح تنش آبی و سطوح مختلف کاربرد بیوچار بر خصوصیات رشد و عملکرد گیاه دارویی زنیان در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی و بصورت اسپلیت پلات با تیمار آبیاری در دو سطح (I۱ و I۲: بترتیب آبیاری با تامین ۱۰۰ و ۵۰ درصد نیاز آبی) تیمار بیوچار در سه سطح (C۱ و C۲ و C۳: بترتیب استفاده از بیوچار در سطوح ۹، ۵/۲۲ و ۴۵ تن در هکتار) با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام گردید. تحت اثر بر هم کنش بیوچار و سطوح تنش آبی، بترتیب بیشترین و کمترین مقادیر ارتفاع بوته ۵۴۸/۰ و ۴۵۴/۰ متر، وزن تر و خشک، وزن صد دانه برحسب گرم ۳۸/۱۱، ۷۷/۷، ۰۲/۳، در مقابل ۹/۸، ۰۶/۶ و ۵/۲ گرم، وزن کل دانه ها بر حسب کیلوگرم ۰۸/۰ در مقابل ۰۵۷/۰ و عملکرد دانه ۴۴/۱۶۰۲ و ۲۲/۱۱۴۸ کیلوگرم بر هکتار و کارآیی مصرف آب ۲۲۶/۰ و ۲۲۰/۰ کیلوگرم بر مترمکعب حاصل شد. کاربرد بیوچار در سطح ۴۵ تن در هکتار و خصوصا تحت اثر آبیاری کامل می تواند منجر به حداکثر میزان عملکرد و خصوصیات رشد زنیان شود.

کلیدواژه ها:

بیرجند ، تنش آبی ، گیاه دارویی ، اجغون