مکان یابی و اولویت بندی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی بر اساس، منطق بولین، روش هم پوشانی و منطق فازی

پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارش ها، سبب ایجاد سیلاب و رواناب های سطحی می شود. تغدیه مصنوعی با استفاده از این آب ها راه حلی جهت افزایش ذخایر زیرزمینی است. به منظور مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی در آبخوان دشت همدان- بهار از شش عامل موثر شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت غیراشباع آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت، کیفیت شیمیایی آب زیرزمینی و کاربری اراضی استفاده گردید. در روش اول هر یک از نقشه ها بر اساس منطق بولین طبقه بندی و با عملگر AND تلفیق شدند. ۲۶ درصد از منطقه مناسب تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی دشت همدان- بهار تشخیص داده شد. سپس با استفاده از روش هم پوشانی، مناطق مناسب به دست آمده از منطق بولین، به سه زیر گروه تقسیم شدند. ۵۳/۰درصد مناسب و ۲۱درصد متوسط، ولی هیچ منطقه ای با تناسب خیلی مناسب حاصل نشد. در روش سوم لایه ها بر مبنای منطق فازی امتیازدهی و با حاصل ضرب فازی ترکیب شدند که ۲۵/۲درصد خیلی مناسب، ۷۱/۷درصد مناسب و ۷۶/۱۶درصد متوسط تشخیص داده شد. نتایج آنالیز حساسیت منطق بولین نشان داد که افزایش ۵۰درصدی ارقام بازه های مناسب در لایه های ورودی، سبب ۵/۱درصد افزایش و همین مقدار کاهش در بازه ها، باعث ۵/۰درصد کاهش در تناسب اراضی شد.

کلیدواژه ها:

دشت همدان- بهار ، تغذیه مصنوعی ، منطق بولین ، DSS و منطق فازی